Psalmen 73:17-27

17 Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde merkte.

18 Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.

19 Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!

20 Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.

21 Als mijn hart opgezwollen was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd,

22 Toen was ik onvernuftig, en wist niets; ik was een groot beest bij U.

23 Ik zal dan geduriglijk bij U zijn; Gij hebt mijn rechterhand gevat;

24 Gij zult mij leiden door Uw raad; en daarna zult Gij mij in heerlijkheid opnemen.

25 Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!

26 Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.

27 Want ziet, die verre van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert.

Psalmen 73:17-27 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO PSALM 73

\\<>\\. It seems by the title that Asaph was the penman of this psalm, as it is certain that he was a composer of psalms and hymns; see 2Ch 29:30, though it may be rendered, "a psalm for Asaph", or "unto Asaph" {a}; and might have David for its author, as some think, who, having penned it, sent it to Asaph, to be made use of by him in public service; see 1Ch 16:7, and so the Targum paraphrases it, ``a song by the hands of Asaph;'' the occasion of it was a temptation the psalmist fell into, through the prosperity of the wicked, and the afflictions of the righteous, to think there was nothing in religion, that it was a vain and useless thing; under which he continued until he went into the house of God, and was taught better; when he acknowledged his stupidity and folly, and penned this psalm, to prevent others falling into the same snare, and to set forth the goodness of God to his people, with which it begins.