Psalmen 79:1-10

1 Een psalm van Asaf. O God! Heidenen zijn gekomen in Uw erfenis; zij hebben den tempel Uwer heiligheid verontreinigd; zij hebben Jeruzalem tot steenhopen gesteld.

2 Zij hebben de dode lichamen Uwer knechten aan het gevogelte des hemels tot spijs gegeven; het vlees Uwer gunstgenoten aan het gedierte des lands.

3 Zij hebben hun bloed rondom Jeruzalem als water vergoten; en er was niemand, die hen begroef.

4 Wij zijn onzen naburen een smaadheid geworden; een spot en schimp dien, die rondom ons zijn.

5 Hoe lang, HEERE? Zult Gij eeuwiglijk toornen? Zal Uw ijver als vuur branden?

6 Stort Uw grimmigheid uit over de heidenen, die U niet kennen, en over de koninkrijken, die Uw Naam niet aanroepen.

7 Want men heeft Jakob opgegeten, en zij hebben zijn liefelijke woning verwoest.

8 Gedenk ons de vorige misdaden niet; haast U, laat Uw barmhartigheden ons voorkomen; want wij zijn zeer dun geworden.

9 Help ons, o God onzes heils! ter oorzake van de eer Uws Naams; en red ons, en doe verzoening over onze zonden, om Uws Naams wil.

10 Waarom zouden de heidenen zeggen: Waar is hun God? Laat de wraak des vergoten bloeds Uwer knechten onder de heidenen voor onze ogen bekend worden.

Psalmen 79:1-10 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO PSALM 79

\\<>\\. This psalm was not written by one Asaph, who is supposed to live after the destruction of Jerusalem by the Chaldeans, or, according to some, even after the times of Antiochus, of whom there is no account, nor any certainty that there ever was such a man in those times; but by Asaph, the seer and prophet, that lived in the time of David, who, under a prophetic spirit, foresaw and foretold things that should come to pass, spoken of in this psalm: nor is it any objection that what is here said is delivered as an history of facts, since many prophecies are delivered in this way, especially those of the prophet Isaiah. The Targum is, ``a song by the hands of Asaph, concerning the destruction of the house of the sanctuary (or temple), which he said by a spirit of prophecy.'' The title of the Syriac versions, ``said by Asaph concerning the destruction of Jerusalem.'' The argument of the psalm is of the same kind with the Seventy Fourth. Some refer it to the times of Antiochus Epiphanes; so Theodoret; but though the temple was then defiled, Jerusalem was not utterly destroyed; and others to the destruction of the city and temple by Nebuchadnezzar; and why may it not refer to both, and even to the after destruction of both by Titus Vespasian? and may include the affliction and troubles of the Christians under Rome Pagan and Papal, and especially the latter; for Jerusalem and the temple may be understood in a mystical and spiritual sense; at least the troubles of the Jews, in the times referred to, were typical of what should befall the people of God under the New Testament, and in antichristian times.