Job 31:30

30 (Ook heb ik mijn gehemelte niet toegelaten te zondigen, mits door een vloek zijn ziel te begeren).

Job 31:30 Meaning and Commentary

Job 31:30

Neither have I suffered my mouth to sin
Which, as it is the instrument of speech, is often the means of much sin; particularly of cursing men, and expressing much bitterness against enemies; but Job laid an embargo upon it, kept it as with a bridle, restrained it from uttering any evil, or wishing any to his worst adversaries; which is difficult to do, when provocations are given, as follows:

by wishing a curse to his soul;
not to his soul as distinct from his body, being the superior excellency and immortal part; that it be everlastingly damned, as wicked men wish to their own souls, and the souls of others, but to his person, wishing some calamity might befall him, some disease seize upon him, or that God would take him away by death: Job would never suffer himself to wish anything of this kind unto his enemy.

Job 31:30 In-Context

28 Dat ware ook een misdaad bij den rechter; want ik zou den God van boven verzaakt hebben.

29 Zo ik verblijd ben geweest in de verdrukking mijns haters, en mij opgewekt heb, als het kwaad hem vond;

30 (Ook heb ik mijn gehemelte niet toegelaten te zondigen, mits door een vloek zijn ziel te begeren).

31 Zo de lieden mijner tent niet hebben gezegd: Och, of wij van zijn vlees hadden, wij zouden niet verzadigd worden;

32 De vreemdeling overnachtte niet op de straat; mijn deuren opende ik naar den weg;