Lukas 13:12

12 En Jezus, haar ziende, riep haar tot Zich, en zeide tot haar: Vrouw, gij zijt verlost van uw krankheid.

Lukas 13:12 Meaning and Commentary

Luke 13:12

And when Jesus saw her
In the synagogue among the people, either whilst, or after he had done teaching:

he called her to him,
to come nearer him, and said unto her; of his own accord, without being asked by the woman, or any other for her, out of great compassion to her, seeing her in this miserable condition, and knowing full well the nature, cause, and long continuance of her disorder:

woman, thou art loosed from thine infirmity;
which had not only bowed her, but it had bound her, as if she had been bound with cords; but Christ by saying these words, with his hands laid upon her, burst her bonds asunder, dispossessed the evil spirit, and delivered her from her long affliction.

Lukas 13:12 In-Context

10 En Hij leerde op den sabbat in een der synagogen.

11 En ziet, er was een vrouw, die een geest der krankheid achttien jaren lang gehad had, en zij was samengebogen, en kon zich ganselijk niet oprichten.

12 En Jezus, haar ziende, riep haar tot Zich, en zeide tot haar: Vrouw, gij zijt verlost van uw krankheid.

13 En Hij legde de handen op haar; en zij werd terstond weder recht, en verheerlijkte God.

14 En de overste der synagoge, kwalijk nemende, dat Jezus op den sabbat genezen had, antwoordde en zeide tot de schare: Er zijn zes dagen, in welke men moet werken; komt dan in dezelve, en laat u genezen, en niet op den dag des sabbats.