Micha 2

1 Wee dien, die ongerechtigheid bedenken, en kwaad werken op hun legers; in het licht van den morgenstond doen zij het, dewijl het in de macht van hunlieder hand is.

2 En zij begeren akkers, en roven ze, en huizen, en nemen ze weg; alzo doen zij geweld aan den man en zijn huis, ja, aan een iegelijk en zijn erfenis.

3 Daarom, alzo zegt de HEERE: Ziet, Ik denk een kwaad over dit geslacht, waaruit gijlieden uw halzen niet zult uittrekken, en zult zo rechtop niet gaan; want het zal een boze tijd zijn.

4 Te dien dage zal men een spreekwoord over ulieden opnemen; en men zal een klagelijke klacht klagen, en zeggen: Wij zijn ten enenmale verwoest; Hij verwisselt mijns volks deel; hoe ontwendt Hij mij; Hij deelt uit, afwendende onze akkers.

5 Daarom zult gij niemand hebben, die het snoer werpe in het lot, in de gemeente des HEEREN.

6 Profeteert gijlieden niet, zeggen zij, laat die profeteren; zij profeteren niet als die; men wijkt niet af van smaadheden.

7 O gij, die Jakobs huis geheten zijt! Is dan de Geest des HEEREN verkort? Zijn dat Zijn werken? Doen Mijn woorden geen goed bij dien, die recht wandelt?

8 Maar gisteren stelde zich Mijn volk op, tot vijand, tegenover een kleed; gij stroopt een mantel van degenen, die zeker voorbijgaan, wederkomende van den strijd.

9 De vrouwen Mijns volks verdrijft gij, elkeen uit het huis van haar vermakingen; van haar kinderkens neemt gij Mijn sieraad in eeuwigheid.

10 Maakt u dan op, en gaat henen; want dit land zal de rust niet zijn; omdat het verontreinigd is, zal het u verderven, en dat met een geweldige verderving.

11 Zo er iemand is, die met wind omgaat, en valselijk liegt, zeggende: Ik zal u profeteren voor wijn en voor sterken drank! dat is een profeet dezes volks.

12 Voorzeker zal Ik u, o Jakob! gans verzamelen; voorzeker zal Ik Israels overblijfsel vergaderen; Ik zal het te zamen zetten als schapen van Bozra; als een kudde in het midden van haar kooi zullen zij van mensen deunen.

13 De doorbreker zal voor hun aangezicht optrekken; zij zullen doorbreken, en door de poort gaan, en door dezelve uittrekken; en hun koning zal voor hun aangezicht henengaan; en de HEERE in hun spits.

Micha 2 Commentary

Chapter 2

The sins and desolations of Israel. (1-5) Their evil practices. (6-11) A promise of restoration. (12,13)

Verses 1-5 Woe to the people that devise evil during the night, and rise early to carry it into execution! It is bad to do mischief on a sudden thought, much worse to do it with design and forethought. It is of great moment to improve and employ hours of retirement and solitude in a proper manner. If covetousness reigns in the heart, compassion is banished; and when the heart is thus engaged, violence and fraud commonly occupy the hands. The most haughty and secure in prosperity, are commonly most ready to despair in adversity. Woe to those from whom God turns away! Those are the sorest calamities which cut us off from the congregation of the Lord, or cut us short in the enjoyment of its privileges.

Verses 6-11 Since they say, "Prophesy not," God will take them at their word, and their sin shall be their punishment. Let the physician no longer attend the patient that will not be healed. Those are enemies, not only to God, but to their country, who silence good ministers, and stop the means of grace. What bonds will hold those who have no reverence for God's word? Sinners cannot expect to rest in a land they have polluted. You shall not only be obliged to depart out of this land, but it shall destroy you. Apply this to our state in this present world. There is corruption in the world through lust, and we should keep at a distance from it. It is not our rest: it was designed for our passage, but not for our portion; our inn, but not our home; here we have no continuing city; let us therefore arise and depart, let us seek a continuing city above. Since they will be deceived, let them be deceived. Teachers who recommend self-indulgence by their doctrine and example, best suit such sinners.

Verses 12-13 These verses may refer to the captivity of Israel and Judah. But the passage is also a prophecy of the conversion of the Jews to Christ. The Lord would not only bring them from captivity, and multiply them, but the Lord Jesus would open their way to God, by taking upon him the nature of man, and by the work of his Spirit in their hearts, breaking the fetters of Satan. Thus he has gone before, and the people follow, breaking, in his strength, through the enemies that would stop their way to heaven.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO MICAH 2

In this chapter complaint is made of the sins of the people of Israel, and they are threatened with punishment for them. The sins they are charged with are covetousness, oppression, and injustice, which were premeditated, and done deliberately, Mic 2:1,2; therefore the Lord devised evil against them, they should not escape; and which would bring down their pride, and cause them to take up a lamentation, because they should not enjoy the portion of land that belonged to them, Mic 2:3-5; they are further charged with opposing the prophets of the Lord, the folly and wickedness of which is exposed, Mic 2:6,7; and with great inhumanity and barbarity, even to women and children, Mic 2:8,9; and therefore are ordered to expect and prepare for a removal out of their land, Mic 2:10; and the rather, since they gave encouragement and heed to false prophets, and delighted in them, Mic 2:11; and the chapter is concluded with words of comfort to the remnant among them, and with precious promises of the Messiah, and the blessings of grace by him, Mic 2:12,13.