Prediker 2:10

10 En al wat mijn ogen begeerden, dat onttrok ik hun niet; ik wederhield mijn hart niet van enige blijdschap, maar mijn hart was verblijd vanwege al mijn arbeid; en dit was mijn deel van al mijn arbeid.

Prediker 2:10 Meaning and Commentary

Ecclesiastes 2:10

And whatsoever mine eyes desired I kept not from them
Though this sense is only mentioned, all are designed; he denied himself of nothing that was agreeable to him, that was pleasing to the eye, to the ear, to the taste, or any other sense; he indulged himself in everything, observing a proper decorum, and keeping himself within the due bounds of sobriety and good sense; I withheld not my heart from any joy:
the Targum says, "from all joy of the law"; but it is to be understood of natural pleasure, and of the gratifications of the senses in a wise and moderate manner; for my heart rejoiced in all my labours;
he took all the pleasure that could be taken in the works he wrought for that purpose before enumerated; and this was my portion of all my labour;
pleasure was what he aimed at, and that he enjoyed; this was the fruit and issue of all his laborious works; the part allotted him, the inheritance he possessed, and the thing he sought after.

Prediker 2:10 In-Context

8 Ik vergaderde mij ook zilver en goud, en kleinoden der koningen en der landschappen; ik bestelde mij zangers en zangeressen, en wellustigheden der mensenkinderen, snarenspel, ja, allerlei snarenspel.

9 En ik werd groot, en nam toe, meer dan iemand, die voor mij te Jeruzalem geweest was; ook bleef mijn wijsheid mij bij.

10 En al wat mijn ogen begeerden, dat onttrok ik hun niet; ik wederhield mijn hart niet van enige blijdschap, maar mijn hart was verblijd vanwege al mijn arbeid; en dit was mijn deel van al mijn arbeid.

11 Toen wendde ik mij tot al mijn werken, die mijn handen gemaakt hadden, en tot den arbeid, dien ik werkende gearbeid had; ziet, het was al ijdelheid en kwelling des geestes, en daarin was geen voordeel onder de zon.

12 Daarna wendde ik mij, om te zien wijsheid, ook onzinnigheden en dwaasheid; want hoe zou een mens, die den koning nakomen zal, doen hetgeen alrede gedaan is?