Exodus 13:1-7

1 Toen sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:

2 Heilig Mij alle eerstgeborenen; wat enige baarmoeder opent onder de kinderen Israels, van mensen en van beesten, dat is Mijn.

3 Verder zeide Mozes tot het volk: Gedenkt aan dezen zelfden dag, op welken gijlieden uit Egypte, uit het diensthuis, gegaan zijt; want de HEERE heeft u door een sterke hand van hier uitgevoerd; daarom zal het gedesemde niet gegeten worden.

4 Heden gaat gijlieden uit, in de maand Abib.

5 En het zal geschieden, als u de HEERE zal gebracht hebben in het land der Kanaanieten, en der Hethieten, en der Amorieten, en der Hevieten, en der Jebusieten, hetwelk Hij uw vaderen gezworen heeft u te geven, een land vloeiende van melk en honig; zo zult gij dezen dienst houden in deze maand.

6 Zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten, en aan den zevenden dag zal den HEERE een feest zijn.

7 Zeven dagen zullen ongezuurde broden gegeten worden, en het gedesemde zal bij u niet gezien worden, ja, er zal geen zuurdeeg bij u gezien worden, in al uw palen.

Exodus 13:1-7 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO EXODUS 13

This chapter begins with an order to sanctify or set apart the firstborn of man and beast to the Lord, Ex 13:1,2 and the people of Israel are charged to keep the feast of unleavened bread in its season, from year to year, when they came into the land of Canaan, the reason of which they were to acquaint their children with, Ex 13:3-10 and they are also directed, when come into the land of Canaan, to set apart every firstling of a beast unto the Lord, and particularly the firstling of an ass was to be redeemed with a lamb, or its neck to be broke, and all the firstborn of men were to be redeemed also, Ex 13:11-13, and when their children inquired the reason of it, they were to be told it was on account of the Lord's slaying the firstborn of men and beast among the Egyptians, when Pharaoh would not let Israel go, and of saving the firstborn of his people, Ex 13:14-16, and it is observed, that when the children of Israel went out of Egypt, they were not led by the nearest way, the way of the land of the Philistines, but a round about way, the way of the wilderness of the Red sea, when they took the bones of Joseph with them, as he had adjured them to do, Ex 13:17-19, and the chapter is concluded with an account of their journeying from Succoth to Etham, the Lord going before them in a pillar of cloud by day, and in a pillar of fire by night, Ex 13:20-22.