Jeremia 21:1-7

1 Het woord, dat van den HEERE geschied is tot Jeremia, als koning Zekekia tot hem zond Pashur, den zoon van Malchia, en Zefanja, den zoon van Maaseja, den priester, zeggende:

2 Vraag toch den HEERE voor ons, want Nebukadrezar, de koning van Babel, strijdt tegen ons; misschien zal de HEERE met ons doen naar al Zijn wonderen, dat hij van ons optrekke.

3 Toen zeide Jeremia tot hen: Zo zult gijlieden tot Zedekia zeggen:

4 Zo zegt de HEERE, de God Israels: Ziet, Ik zal de krijgswapenen omwenden, die in ulieder hand zijn, met dewelke gij strijdt tegen den koning van Babel en tegen de Chaldeen, die u belegeren, van buiten aan den muur; en Ik zal ze verzamelen in het midden van deze stad.

5 En Ik Zelf zal tegen ulieden strijden, met een uitgestrekte hand en met een sterken arm, ja, met toorn, en met grimmigheid, en met grote verbolgenheid.

6 En Ik zal de inwoners dezer stad slaan, zowel de mensen als de beesten; door een grote pestilentie zullen zij sterven.

7 En daarna, spreekt de HEERE, zal Ik Zedekia, den koning van Juda, en zijn knechten, en het volk, en die in deze stad overgebleven zijn, van de pestilentie, van het zwaard en van den honger, geven in de hand van Nebukadrezar, den koning van Babel, en in de hand hunner vijanden, en in de hand dergenen, die hun ziel zoeken; en hij zal ze slaan met de scherpte des zwaards; hij zal ze niet sparen, noch verschonen, noch zich ontfermen.

Jeremia 21:1-7 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO JEREMIAH 21

This chapter contains Jeremiah's answer to King Zedekiah's message to him; in which he assures him of the destruction of the city of Jerusalem, and gives advice both to the people and the king. The names of the persons sent to him are mentioned, Jer 21:1; and the errand they were sent upon, to desire the prophet to pray to the Lord, that the king of Babylon might be obliged to depart from Jerusalem, Jer 21:2; the answer from the Lord by him is, that their opposition to the king of Babylon should be fruitless; that he should be so far from quitting the siege, that he should enter the city, Jer 21:3,4; yea, that the Lord himself would fight against them, and destroy men and beast with the pestilence; and that such who escaped the sword, famine, and pestilence, should fall into the hands of the king of Babylon, Jer 21:5-7; and then some advice is given to the inhabitants of Jerusalem, to go out and give up themselves to the Chaldeans; which was the best way to save their lives, since the city would certainly fall into their hands, and be burnt by them, Jer 21:8-10; and as for the royal family, they are advised to do justice and deliver the oppressed; the not doing of which, it is suggested, was the cause of their ruin, Jer 21:11,12; and the chapter is closed with a denunciation of destruction upon the city, notwithstanding the vain trust and confidence of the inhabitants of it, Jer 21:13,14.