Genesis 24:31

31 En hij zeide: Kom in, gij, gezegende des HEEREN! waarom zoudt gij buiten staan? want ik heb het huis bereid, en de plaats voor de kemelen.

Genesis 24:31 Meaning and Commentary

Genesis 24:31

And he said, come in, thou blessed of the Lord
Both with temporal and spiritual blessings; he concluded he was blessed with the former by the presents he had made to his sister, and by the men that attended him, and the number of camels that were with him; and with the latter by his devotion, his worshipping of God, and thankfulness to him, which Rebekah had observed and related: some Jewish writers say {h}, he thought he was Abraham, and therefore gave him this title and this invitation to come into the house: wherefore standest thou without?
this he said either as reproving him that he did not follow his sister upon her invitation, or rather as pressing him to make no more delay: for I have prepared the house:
swept it clean, or ordered it to be so, as the word ^F9 signifies; had fitted and furnished it with everything convenient for him and those with him: Jonathan and Jarchi interpret it of purging the house from idols and strange worship, which he knew would be offensive to Abraham, or any that belonged to him; but the former sense is best: and room for the camels;
he had ordered the stable to be cleansed also, and everything provided there fit for the camels; so that some time elapsed between Rebekah's return home and Laban's coming to the well, though no doubt everything was done with as much dispatch as possible.

---

FOOTNOTES:

F8 Bereshit Rabba, sect. 60. fol. 52. 4. Targ. Jon. in loc.
F9 (ytygp) "repurgavi", Drusius; "verri", Schmidt.

Genesis 24:31 In-Context

29 En Rebekka had een broeder, wiens naam was Laban; en Laban liep tot die man naar buiten tot de fontein.

30 En het geschiedde, als hij dat voorhoofdsiersel gezien had, en de armringen aan de handen zijner zuster; en als hij gehoord had de woorden zijner zuster Rebekka, zeggende: Alzo heeft die man tot mij gesproken, zo kwam hij tot dien man, en ziet, hij stond bij de kemelen, bij de fontein.

31 En hij zeide: Kom in, gij, gezegende des HEEREN! waarom zoudt gij buiten staan? want ik heb het huis bereid, en de plaats voor de kemelen.

32 Toen kwam die man naar het huis toe, en men ontgordde de kemelen, en men gaf den kemelen stro en voeder; en water om zijn voeten te wassen, en de voeten der mannen, die bij hem waren.

33 Daarna werd hem te eten voorgezet; maar hij zeide: Ik zal niet eten, totdat ik mijn woorden gesproken heb. En hij zeide: Spreek!