Psalmen 86

1 Een gebed van David. HEERE! neig Uw oor, verhoor mij; want ik ben ellendig en nooddruftig.

2 Bewaar mijn ziel, want ik ben Uw gunstgenoot, o Gij, mijn God! verlos Uw knecht die op U betrouwt.

3 Zijt mij genadig, HEERE! want ik roep tot U den gansen dag.

4 Verheug de ziel Uws knechts; want tot U, HEERE! verhef ik mijn ziel.

5 Want Gij, HEERE! zijt goed, en gaarne vergevende, en van grote goedertierenheid allen, die U aanroepen.

6 HEERE! neem mijn gebed ter ore, en merk op de stem mijner smekingen.

7 In den dag mijner benauwdheid roep ik U aan, want Gij verhoort mij.

8 Onder de goden is niemand U gelijk, Heere! en er zijn geen gelijk Uw werken.

9 Al de heidenen, Heere! die Gij gemaakt hebt, zullen komen, en zullen zich voor Uw aanschijn nederbuigen, en Uw Naam eren.

10 Want Gij zijt groot, en doet wonderwerken; Gij alleen zijt God.

11 Leer mij, HEERE! Uw weg; ik zal in Uw waarheid wandelen; verenig mijn hart tot de vreze Uws Naams.

12 Heere, mijn God! ik zal U met mijn ganse hart loven, en ik zal Uw Naam eren in eeuwigheid;

13 Want Uw goedertierenheid is groot over mij; en Gij hebt mijn ziel uit het onderste des grafs uitgerukt.

14 O God! de hovaardigen staan tegen mij op, en de vergaderingen der tirannen zoeken mijn ziel; en zij stellen U niet voor hun ogen.

15 Maar Gij, Heere! zijt een barmhartig en genadig God, lankmoedig, en groot van goedertierenheid en waarheid.

16 Wend U tot mij, en zijt mij genadig, geef Uw knecht Uw sterkte, en verlos den zoon Uwer dienstmaagd.

17 Doe aan mij een teken ten goede, opdat het mijn haters zien, en beschaamd worden, als Gij, HEERE! mij geholpen, en mij getroost zult hebben.

Psalmen 86 Commentary

Chapter 86

The psalmist pleads his earnestness, and the mercy of God, as reasons why his prayer should be heard. (1-7) He renews his requests for help and comfort. (8-17)

Verses 1-7 Our poverty and wretchedness, when felt, powerfully plead in our behalf at the throne of grace. The best self-preservation is to commit ourselves to God's keeping. I am one whom thou favourest, hast set apart for thyself, and made partaker of sanctifying grace. It is a great encouragement to prayer, to feel that we have received the converting grace of God, have learned to trust in him, and to be his servants. We may expect comfort from God, when we keep up our communion with God. God's goodness appears in two things, in giving and forgiving. Whatever others do, let us call upon God, and commit our case to him; we shall not seek in vain.

Verses 8-17 Our God alone possesses almighty power and infinite love. Christ is the way and the truth. And the believing soul will be more desirous to be taught the way and the truth. And the believing soul will be more desirous to be taught the way and the truth of God, in order to walk therein, than to be delivered out of earthly distress. Those who set not the Lord before them, seek after believers' souls; but the compassion, mercy, and truth of God, will be their refuge and consolation. And those whose parents were the servants of the Lord, may urge this as a plea why he should hear and help them. In considering David's experience, and that of the believer, we must not lose sight of Him, who though he was rich, for our sakes became poor, that we through his poverty might be rich.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO PSALM 86

\\<>\\. The title is the same with the Seventeenth Psalm, and the subject of it is much alike: it was written by David, when in distress, and his life was sought after; very likely when he was persecuted by Saul, and fled from him; so Aben Ezra, Jarchi, and Kimchi: and as he was a type of Christ in his afflictions, as well as in his exalted state, it may not be unfitly applied to him, as it is by some interpreters. The Syriac inscription of it is, ``for David, when he built an house for the Lord; and a prophecy of the calling of the Gentiles; and moreover, a prayer of a peculiar righteous man.'' Theodoret thinks it predicts the siege of Jerusalem by the Assyrians, and Hezekiah's hope in God.