Sagradas Escrituras (1569) (Español) SEV
The Latin Vulgate VUL
1 Y aconteció <I>que</I> cuando Isaac envejeció, y sus ojos se oscurecieron de vista, llamó a Esaú, su hijo el mayor, y le dijo: Mi hijo. Y él respondió: Heme aquí.
1
senuit autem Isaac et caligaverunt oculi eius et videre non poterat vocavitque Esau filium suum maiorem et dixit ei fili mi qui respondit adsum
2 Y él dijo: He aquí ya soy viejo, no sé el día de mi muerte.
2
cui pater vides inquit quod senuerim et ignorem diem mortis meae
3 Toma, pues, ahora tus armas, tu aljaba y tu arco, y sal al campo, y cógeme caza;
3
sume arma tua faretram et arcum et egredere foras cumque venatu aliquid adprehenderis
4 y hazme guisados, como yo amo, y tráemelo, y comeré; para que te bendiga mi alma antes que muera.
4
fac mihi inde pulmentum sicut velle me nosti et adfer ut comedam et benedicat tibi anima mea antequam moriar
5 Y Rebeca oyó, cuando hablaba Isaac a Esaú su hijo; y se fue Esaú al campo para coger la caza que había de traer.
5
quod cum audisset Rebecca et ille abisset in agrum ut iussionem patris expleret
6 Entonces Rebeca habló a Jacob su hijo, diciendo: He aquí <I>yo</I> he oído a tu padre que hablaba con Esaú tu hermano, diciendo:
6
dixit filio suo Iacob audivi patrem tuum loquentem cum Esau fratre tuo et dicentem ei
7 Tráeme caza, y hazme guisados, para que coma, y te bendiga delante del SEÑOR, antes que muera.
7
adfer mihi venationem tuam et fac cibos ut comedam et benedicam tibi coram Domino antequam moriar
8 Ahora pues, hijo mío, escucha mi voz en lo que te mando:
8
nunc ergo fili mi adquiesce consiliis meis
9 Ve ahora al ganado, y tómame de allí dos cabritos buenas de las cabras, y <I>yo</I> haré de ellos guisados para tu padre, como él ama;
9
et pergens ad gregem adfer mihi duos hedos optimos ut faciam ex eis escas patri tuo quibus libenter vescitur
10 y tú los llevarás a tu padre, y comerá, para que te bendiga antes de su muerte.
10
quas cum intuleris et comederit benedicat tibi priusquam moriatur
11 Y Jacob dijo a Rebeca su madre: He aquí Esaú mi hermano es hombre velloso, y yo hombre sin pelos;
11
cui ille respondit nosti quod Esau frater meus homo pilosus sit et ego lenis
12 por ventura me tentará mi padre, y me tendrá por burlador, y traeré sobre mí maldición y no bendición.
12
si adtractaverit me pater meus et senserit timeo ne putet sibi voluisse inludere et inducat super me maledictionem pro benedictione
13 Y su madre respondió: Hijo mío, sobre mí <I>sea</I> tu maldición; solamente obedece mi voz, y ve, y tómalos.
13
ad quem mater in me sit ait ista maledictio fili mi tantum audi vocem meam et perge adferque quae dixi
14 Entonces él fue, y <I>los</I> tomó, y <I>los</I> trajo a su madre; y su madre hizo guisados, como su padre <I>los</I> amaba.
14
abiit et adtulit deditque matri paravit illa cibos sicut noverat velle patrem illius
15 Y tomó Rebeca los vestidos de Esaú su hijo mayor, los preciosos, que ella tenía en casa, y vistió a Jacob, su hijo menor:
15
et vestibus Esau valde bonis quas apud se habebat domi induit eum
16 Y le hizo vestir sobre sus manos y sobre la cerviz donde no tenía pelos, las pieles de los cabritos de las cabras;
16
pelliculasque hedorum circumdedit manibus et colli nuda protexit
17 y dio los guisados y pan que había aderezado, en mano de Jacob su hijo.
17
dedit pulmentum et panes quos coxerat tradidit
18 Y él fue a su padre, y dijo: Padre mío; y él respondió: Heme aquí, ¿quién eres, hijo mío?
18
quibus inlatis dixit pater mi et ille respondit audio quis tu es fili mi
19 Y Jacob dijo a su padre: Yo soy Esaú tu primogénito; he hecho como me dijiste; levántate ahora, y come de mi caza, para que me bendiga tu alma.
19
dixitque Iacob ego sum Esau primogenitus tuus feci sicut praecepisti mihi surge sede et comede de venatione mea ut benedicat mihi anima tua
20 Entonces Isaac dijo a su hijo: ¿Qué <I>es</I> esto, que tan presto hallaste hijo mío? Y él respondió: Porque el SEÑOR tu Dios hizo que se encontrase delante de mí.
20
rursum Isaac ad filium suum quomodo inquit tam cito invenire potuisti fili mi qui respondit voluntatis Dei fuit ut cito mihi occurreret quod volebam
21 E Isaac dijo a Jacob: Acércate ahora, y te palparé, hijo mío, si eres mi hijo Esaú o no.
21
dixitque Isaac accede huc ut tangam te fili mi et probem utrum tu sis filius meus Esau an non
22 Y se acercó Jacob a su padre Isaac; y él le palpó, y dijo: La voz <I>es</I> la voz de Jacob, mas las manos <I>son</I> las manos de Esaú.
22
accessit ille ad patrem et palpato eo dixit Isaac vox quidem vox Iacob est sed manus manus sunt Esau
23 Y no le conoció, porque sus manos eran vellosas como las manos de Esaú; y le bendijo.
23
et non cognovit eum quia pilosae manus similitudinem maioris expresserant benedicens ergo illi
24 Y dijo: ¿Eres tú mi hijo Esaú? Y él respondió: Yo <I>soy</I> .
24
ait tu es filius meus Esau respondit ego sum
25 Y dijo: Acércamela, y comeré de la caza de mi hijo, para que te bendiga mi alma; y él <I>se</I> la acercó, y comió; le trajo <I>también</I> vino, y bebió.
25
at ille offer inquit mihi cibos de venatione tua fili mi ut benedicat tibi anima mea quos cum oblatos comedisset obtulit ei etiam vinum quo hausto
26 Y le dijo Isaac su padre: Acércate ahora, y bésame, hijo mío.
26
dixit ad eum accede ad me et da mihi osculum fili mi
27 Y él se llegó, y le besó; y olió Isaac el olor de sus vestidos, y le bendijo, y dijo: Mira, el olor de mi hijo, como el olor del campo que el SEÑOR ha bendecido.
27
accessit et osculatus est eum statimque ut sensit vestimentorum illius flagrantiam benedicens ait ecce odor filii mei sicut odor agri cui benedixit Dominus
28 Dios, pues, te dé del rocío del cielo, y de las grosuras de la tierra, y abundancia de trigo y de mosto.
28
det tibi Deus de rore caeli et de pinguedine terrae abundantiam frumenti et vini
29 Sírvante pueblos, y naciones se inclinen a ti: Sé señor de tus hermanos, e inclínense a ti los hijos de tu madre; malditos los que te maldijeren, y benditos los que te bendijeren.
29
et serviant tibi populi et adorent te tribus esto dominus fratrum tuorum et incurventur ante te filii matris tuae qui maledixerit tibi sit maledictus et qui benedixerit benedictionibus repleatur
30 Y aconteció, luego que hubo Isaac acabado de bendecir a Jacob, y apenas había salido Jacob de delante de Isaac su padre, que Esaú su hermano vino de su caza.
30
vix Isaac sermonem impleverat et egresso Iacob foras venit Esau
31 E hizo él también guisados, y trajo a su padre, y le dijo: Levántese mi padre, y coma de la caza de su hijo, para que me bendiga tu alma.
31
coctosque de venatione cibos intulit patri dicens surge pater mi et comede de venatione filii tui ut benedicat mihi anima tua
32 Entonces Isaac su padre le dijo: ¿Quién <I>eres</I> tú? Y él dijo: Yo <I>soy</I> tu hijo, tu primogénito, Esaú.
32
dixitque illi Isaac quis enim es tu qui respondit ego sum primogenitus filius tuus Esau
33 Entonces se estremeció Isaac con grande estremecimiento, y dijo: ¿Quién <I>es</I> el que <I>vino</I> aquí, que tomó caza, y me trajo, y comí de todo antes que vinieses? Yo le bendije, y será bendito.
33
expavit Isaac stupore vehementi et ultra quam credi potest admirans ait quis igitur ille est qui dudum captam venationem adtulit mihi et comedi ex omnibus priusquam tu venires benedixique ei et erit benedictus
34 Cuando Esaú oyó las palabras de su padre, clamó con una muy grande y muy amarga exclamación, y le dijo a su padre: Bendíceme también a mí, padre mío.
34
auditis Esau sermonibus patris inrugiit clamore magno et consternatus ait benedic etiam mihi pater mi
35 Y él dijo: Vino tu hermano con engaño, y tomó tu bendición.
35
qui ait venit germanus tuus fraudulenter et accepit benedictionem tuam
36 Y él respondió: Bien llamaron su nombre Jacob, que ya me ha engañado dos veces; me tomó mi primogenitura, y he aquí ahora ha tomado mi bendición. Y dijo: ¿No has guardado bendición para mí?
36
at ille subiunxit iuste vocatum est nomen eius Iacob subplantavit enim me en altera vice primogenita mea ante tulit et nunc secundo subripuit benedictionem meam rursumque ad patrem numquid non reservasti ait et mihi benedictionem
37 Isaac respondió y dijo a Esaú: He aquí <I>yo</I> le he puesto por señor tuyo, y le he dado por siervos a todos sus hermanos; de trigo y de vino le he fortelecido, ¿qué, pues, te haré a ti ahora, hijo mío?
37
respondit Isaac dominum tuum illum constitui et omnes fratres eius servituti illius subiugavi frumento et vino stabilivi eum tibi post haec fili mi ultra quid faciam
38 Y Esaú respondió a su padre: ¿No tienes <I>más que</I> una sola bendición, padre mío? Bendíceme también a mí, padre mío. Y alzó Esaú su voz, y lloró.
38
cui Esau num unam inquit tantum benedictionem habes pater mihi quoque obsecro ut benedicas cumque heiulatu magno fleret
39 Entonces Isaac su padre habló y le dijo: He aquí será tu habitación en grosuras de la tierra, y del rocío de los cielos de arriba;
39
motus Isaac dixit ad eum in pinguedine terrae et in rore caeli desuper
40 y por tu espada vivirás, y a tu hermano servirás; mas habrá tiempo cuando te enseñorees, y descargues su yugo de tu cerviz.
40
erit benedictio tua vives gladio et fratri tuo servies tempusque veniet cum excutias et solvas iugum eius de cervicibus tuis
41 Y aborreció Esaú a Jacob por la bendición con que su padre le había bendecido, y dijo en su corazón: Llegarán los días del luto de mi padre, y <I>yo</I> mataré a Jacob mi hermano.
41
oderat ergo semper Esau Iacob pro benedictione qua benedixerat ei pater dixitque in corde suo veniant dies luctus patris mei ut occidam Iacob fratrem meum
42 Y fueron dichas a Rebeca las palabras de Esaú su hijo mayor; y ella envió y llamó a Jacob su hijo menor, y le dijo: He aquí, Esaú tu hermano se consuela acerca de ti con la idea de matarte.
42
nuntiata sunt haec Rebeccae quae mittens et vocans Iacob filium suum dixit ad eum ecce Esau frater tuus minatur ut occidat te
43 Ahora pues, hijo mío, escuche mi voz: levántate, y húye a Labán mi hermano, a Harán.
43
nunc ergo fili audi vocem meam et consurgens fuge ad Laban fratrem meum in Haran
44 Y mora con él algunos días, hasta que el enojo de tu hermano se mitigue.
44
habitabisque cum eo dies paucos donec requiescat furor fratris tui
45 Hasta que se aplaque la ira de tu hermano contra ti, y se olvide de lo que le has hecho; <I>yo</I> enviaré entonces, y te traeré de allá, ¿por qué seré privada de vosotros ambos en un día?
45
et cesset indignatio eius obliviscaturque eorum quae fecisti in eum postea mittam et adducam te inde huc cur utroque orbabor filio in una die
46 Y dijo Rebeca a Isaac: Fastidio tengo de mi vida, a causa de las hijas de Het. Si Jacob toma mujer de las hijas de Het, como éstas, de las hijas de esta tierra, ¿para qué quiero la vida?
46
dixit quoque Rebecca ad Isaac taedet me vitae meae propter filias Heth si acceperit Iacob uxorem de stirpe huius terrae nolo vivere
bt.copyright
The Latin Vulgate is in the public domain.