Sagradas Escrituras (1569) (Español) SEV
The Latin Vulgate VUL
1 Y mandó José al mayordomo de su casa, diciendo: Llene los costales de estos varones de alimentos, cuanto pudieren llevar, y pon el dinero de cada uno en la boca de su costal;
1
praecepit autem Ioseph dispensatori domus suae dicens imple saccos eorum frumento quantum possunt capere et pone pecuniam singulorum in summitate sacci
2 y pondrás mi copa, la copa de plata, en la boca del costal del menor, con el dinero de su trigo. Y él hizo como dijo José.
2
scyphum autem meum argenteum et pretium quod dedit tritici pone in ore sacci iunioris factumque est ita
3 Venida la mañana, los hombres fueron despedidos con sus asnos.
3
et orto mane dimissi sunt cum asinis suis
4 Saliendo ellos de la ciudad, que aún no se habían alejado, dijo José a su mayordomo: Levántate, y sigue a esos hombres; y cuando los alcanzares, diles: ¿Por qué habéis vuelto mal por bien?
4
iamque urbem exierant et processerant paululum tum Ioseph arcessito dispensatore domus surge inquit persequere viros et adprehensis dicito quare reddidistis malum pro bono
5 ¿No <I>es</I> ésta en <I>la</I> que bebe mi señor, y por la que suele adivinar? Habéis hecho mal en lo que hicisteis.
5
scyphum quem furati estis ipse est in quo bibit dominus meus et in quo augurari solet pessimam rem fecistis
6 Cuando él los alcanzó, les dijo estas palabras.
6
fecit ille ut iusserat et adprehensis per ordinem locutus est
7 Y ellos le respondieron: ¿Por qué dice mi señor tales cosas? Nunca tal hagan tus siervos.
7
qui responderunt quare sic loquitur dominus noster ut servi tui tantum flagitii commiserint
8 He aquí, el dinero que hallamos en la boca de nuestros costales, te <I>lo</I> volvimos a traer desde la tierra de Canaán; ¿cómo, pues, habíamos de hurtar de casa de tu señor plata ni oro?
8
pecuniam quam invenimus in summitate saccorum reportavimus ad te de terra Chanaan et quomodo consequens est ut furati simus de domo domini tui aurum vel argentum
9 Aquel de tus siervos en quien fuere hallada la copa, que muera, y aun nosotros seremos siervos de mi señor.
9
apud quemcumque fuerit inventum servorum tuorum quod quaeris moriatur et nos servi erimus domini nostri
10 Y él dijo: También ahora sea conforme a vuestras palabras; aquel en quien se hallare, será mi siervo, y vosotros seréis sin culpa.
10
qui dixit fiat iuxta vestram sententiam apud quem fuerit inventum ipse sit servus meus vos autem eritis innoxii
11 Ellos entonces se dieron prisa, y derribaron cada uno su costal en tierra, abrieron cada uno su costal.
11
itaque festinato deponentes in terram saccos aperuerunt singuli
12 Y buscó; desde el mayor comenzó, y acabó en el menor; y la copa fue hallada en el costal de Benjamín.
12
quos scrutatus incipiens a maiore usque ad minimum invenit scyphum in sacco Beniamin
13 Entonces ellos rasgaron sus vestidos, y cargó cada uno su asno, y volvieron a la ciudad.
13
at illi scissis vestibus oneratisque rursum asinis reversi sunt in oppidum
14 Y llegó Judá con sus hermanos a casa de José, que aún estaba allí, y se postraron delante de él en tierra.
14
primusque Iudas cum fratribus ingressus est ad Ioseph necdum enim de loco abierat omnesque ante eum in terra pariter corruerunt
15 Y les dijo José: ¿Qué obra <I>es</I> ésta que habéis hecho? ¿No sabéis que <I>un</I> hombre como yo sabe adivinar?
15
quibus ille ait cur sic agere voluistis an ignoratis quod non sit similis mei in augurandi scientia
16 Entonces dijo Judá: ¿Qué diremos a mi señor? ¿Qué hablaremos? ¿O con qué nos justificaremos? Dios ha descubierto la maldad de tus siervos: he aquí, nosotros somos siervos de mi señor, nosotros también, y aquel en cuyo poder fue hallada la copa.
16
cui Iudas quid respondebimus inquit domino meo vel quid loquemur aut iusti poterimus obtendere Deus invenit iniquitatem servorum tuorum en omnes servi sumus domini mei et nos et apud quem inventus est scyphus
17 Y él respondió: Nunca yo tal haga; el varón en cuyo poder fue hallada la copa, aquel será mi siervo; vosotros id en paz a vuestro padre.
17
respondit Ioseph absit a me ut sic agam qui furatus est scyphum ipse sit servus meus vos autem abite liberi ad patrem vestrum
18 Entonces Judá se llegó a él, y dijo: Te ruego señor mío, que hable tu siervo una palabra en oídos de mi señor, y no se encienda tu enojo contra tu siervo, pues que tú <I>eres</I> como <I>el</I> Faraón.
18
accedens propius Iudas confidenter ait oro domine mi loquatur servus tuus verbum in auribus tuis et ne irascaris famulo tuo tu es enim post Pharaonem
19 Mi señor preguntó a sus siervos, diciendo: ¿Tenéis padre o hermano?
19
dominus meus interrogasti prius servos tuos habetis patrem aut fratrem
20 Y nosotros respondimos a mi señor: Tenemos <I>un</I> padre anciano, y un joven que le nació en su vejez, pequeño aún; y <I>un</I> hermano suyo murió, y él quedó solo de su madre, y su padre lo ama.
20
et nos respondimus tibi domino meo est nobis pater senex et puer parvulus qui in senecta illius natus est cuius uterinus frater est mortuus et ipsum solum habet mater sua pater vero tenere diligit eum
21 Y <I>tú</I> dijiste a tus siervos: Traédmelo, y pondré mis ojos sobre él.
21
dixistique servis tuis adducite eum ad me et ponam oculos meos super illum
22 Y nosotros dijimos a mi señor: El joven no puede dejar a su padre, porque si le dejare, su padre morirá.
22
suggessimus domino meo non potest puer relinquere patrem suum si enim illum dimiserit morietur
23 Y dijiste a tus siervos: Si vuestro hermano menor no descendiere con vosotros, no veáis más mi rostro.
23
et dixisti servis tuis nisi venerit frater vester minimus vobiscum non videbitis amplius faciem meam
24 Aconteció pues, que cuando llegamos a mi padre tu siervo, le contamos las palabras de mi señor.
24
cum ergo ascendissemus ad famulum tuum patrem nostrum narravimus ei omnia quae locutus est dominus meus
25 Y dijo nuestro padre: Volved a comprarnos un poco de alimento.
25
et dixit pater noster revertimini et emite nobis parum tritici
26 Y nosotros respondimos: No podemos ir; si nuestro hermano fuere con nosotros, iremos; porque no podemos ver el rostro del varón, no estando con nosotros nuestro hermano el menor.
26
cui diximus ire non possumus si frater noster minimus descendet nobiscum proficiscemur simul alioquin illo absente non audemus videre faciem viri
27 Entonces tu siervo mi padre nos dijo: Vosotros sabéis que dos me dio a luz mi mujer;
27
atque ille respondit vos scitis quod duos genuerit mihi uxor mea
28 y el uno salió conmigo, y pienso de cierto que fue despedazado, y hasta ahora no le he visto;
28
egressus est unus et dixistis bestia devoravit eum et hucusque non conparet
29 y si tomareis también éste de delante de mí, y le aconteciere <I>algún</I> desastre, haréis descender mis canas con dolor a la sepultura.
29
si tuleritis et istum et aliquid ei in via contigerit deducetis canos meos cum maerore ad inferos
30 Ahora, pues, cuando llegare yo a tu siervo mi padre, y el joven no fuere conmigo, porque su alma está ligada con el alma de él,
30
igitur si intravero ad servum tuum patrem nostrum et puer defuerit cum anima illius ex huius anima pendeat
31 sucederá que cuando él no vea al joven, morirá: y tus siervos harán descender las canas de tu siervo nuestro padre con dolor a la sepultura.
31
videritque eum non esse nobiscum morietur et deducent famuli tui canos eius cum dolore ad inferos
32 Porque tu siervo salió por fiador por el joven con mi padre, diciendo: Si no te lo volviere, entonces <I>yo</I> seré culpable para mi padre todos los días;
32
ego proprie servus tuus qui in meam hunc recepi fidem et spopondi dicens nisi reduxero eum peccati reus ero in patrem meum omni tempore
33 te ruego pues que quede ahora tu siervo por el joven por siervo de mi señor, y que el joven vaya con sus hermanos.
33
manebo itaque servus tuus pro puero in ministerium domini mei et puer ascendat cum fratribus suis
34 Porque ¿cómo iré <I>yo</I> a mi padre sin el joven? No podré, por no ver el mal que sobrevendrá a mi padre.
34
non enim possum redire ad patrem absente puero ne calamitatis quae oppressura est patrem meum testis adsistam
bt.copyright
The Latin Vulgate is in the public domain.