Parallel Bible results for "hebreeën 6"

Hebreeën 6

Statenvertaling (Dutch) SVV

1 Daarom, nalatende het beginsel der leer van Christus, laat ons tot de volmaaktheid voortvaren; niet wederom leggende het fondament van de bekering van dode werken, en van het geloof in God,

2 Van de leer der dopen, en van de oplegging der handen, en van de opstanding der doden, en van het eeuwig oordeel.

3 En dit zullen wij ook doen, indien het God toelaat.

4 Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gave gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn,

5 En gesmaakt hebben het goede woord Gods, en de krachten der toekomende eeuw,

6 En afvallig worden, die, zeg ik, wederom te vernieuwen tot bekering, als welke zichzelven den Zoon van God wederom kruisigen en openlijk te schande maken.

7 Want de aarde, die den regen, menigmaal op haar komende, indrinkt, en bekwaam kruid voortbrengt voor degenen, door welke zij ook gebouwd wordt, die ontvangt zegen van God;

8 Maar die doornen en distelen draagt, die is verwerpelijk, en nabij de vervloeking, welker einde is tot verbranding.

9 Maar, geliefden! wij verzekeren ons van u betere dingen, en met de zaligheid gevoegd, hoewel wij alzo spreken.

10 Want God is niet onrechtvaardig dat Hij uw werk zou vergeten, en den arbeid der liefde, die gij aan Zijn Naam bewezen hebt, als die de heiligen gediend hebt en nog dient.

11 Maar wij begeren, dat een iegelijk van u dezelfde naarstigheid bewijze, tot de volle verzekerdheid der hoop, tot het einde toe;

12 Opdat gij niet traag wordt, maar navolgers zijt dergenen, die door geloof en lankmoedigheid de beloftenissen beerven.

13 Want als God aan Abraham de belofte deed, dewijl Hij bij niemand, die meerder was, had te zweren, zo zwoer Hij bij Zichzelven,

14 Zeggende: Waarlijk, zegenende zal Ik u zegenen, en vermenigvuldigende zal Ik u vermenigvuldigen.

15 En alzo, lankmoediglijk verwacht hebbende, heeft hij de belofte verkregen.

16 Want de mensen zweren wel bij den meerdere dan zij zijn, en de eed tot bevestiging is denzelven een einde van alle tegenspreken;

17 Waarin God, willende den erfgenamen der beloftenis overvloediger bewijzen de onveranderlijkheid van Zijn raad, met een eed daartussen is gekomen;

18 Opdat wij, door twee onveranderlijke dingen, in welke het onmogelijk is dat God liege, een sterke vertroosting zouden hebben, wij namelijk, die de toevlucht genomen hebben, om de voorgestelde hoop vast te houden;

19 Welke wij hebben als een anker der ziel, hetwelk zeker en vast is, en ingaat in het binnenste van het voorhangsel;

20 Daar de Voorloper voor ons is ingegaan, namelijk Jezus, naar de ordening van Melchizedek, een Hogepriester geworden zijnde in der eeuwigheid.

New Living Translation NLT

1 So let us stop going over the basic teachings about Christ again and again. Let us go on instead and become mature in our understanding. Surely we don’t need to start again with the fundamental importance of repenting from evil deeds and placing our faith in God.

2 You don’t need further instruction about baptisms, the laying on of hands, the resurrection of the dead, and eternal judgment.

3 And so, God willing, we will move forward to further understanding.

4 For it is impossible to bring back to repentance those who were once enlightened—those who have experienced the good things of heaven and shared in the Holy Spirit,

5 who have tasted the goodness of the word of God and the power of the age to come—

6 and who then turn away from God. It is impossible to bring such people back to repentance; by rejecting the Son of God, they themselves are nailing him to the cross once again and holding him up to public shame.

7 When the ground soaks up the falling rain and bears a good crop for the farmer, it has God’s blessing.

8 But if a field bears thorns and thistles, it is useless. The farmer will soon condemn that field and burn it.

9 Dear friends, even though we are talking this way, we really don’t believe it applies to you. We are confident that you are meant for better things, things that come with salvation.

10 For God is not unjust. He will not forget how hard you have worked for him and how you have shown your love to him by caring for other believers, as you still do.

11 Our great desire is that you will keep on loving others as long as life lasts, in order to make certain that what you hope for will come true.

12 Then you will not become spiritually dull and indifferent. Instead, you will follow the example of those who are going to inherit God’s promises because of their faith and endurance.

13 For example, there was God’s promise to Abraham. Since there was no one greater to swear by, God took an oath in his own name, saying:

14 “I will certainly bless you, and I will multiply your descendants beyond number.”

15 Then Abraham waited patiently, and he received what God had promised.

16 Now when people take an oath, they call on someone greater than themselves to hold them to it. And without any question that oath is binding.

17 God also bound himself with an oath, so that those who received the promise could be perfectly sure that he would never change his mind.

18 So God has given both his promise and his oath. These two things are unchangeable because it is impossible for God to lie. Therefore, we who have fled to him for refuge can have great confidence as we hold to the hope that lies before us.

19 This hope is a strong and trustworthy anchor for our souls. It leads us through the curtain into God’s inner sanctuary.

20 Jesus has already gone in there for us. He has become our eternal High Priest in the order of Melchizedek.