2 Koningen 22:11

11 Het geschiedde nu, als de koning de woorden des wetboeks hoorde, dat hij zijn klederen scheurde.

2 Koningen 22:11 Meaning and Commentary

2 Kings 22:11

And it came to pass, when the king had heard the words of the
book of the law
From whence it appears that he had never wrote out a copy of it, as the kings of Israel were ordered to do, when they came to the throne, ( Deuteronomy 17:18 Deuteronomy 17:19 ) nor had read it, at least not the whole of it; and yet it seems strange that he should be twenty six years of age, as he now was, and had proceeded far in the reformation of worship, and yet be without the book of the law, and the high priest also; it looks as if it was, as some have thought, that they had till now only some abstracts of the law, and not the whole: and perhaps the reformation hitherto carried on chiefly lay in abolishing idolatry, and not so much in restoring the ordinances of worship to their purity; for it was after this that the ordinance of the passover was ordered to be kept; and when the king observed, on hearing the law read, that it had not been kept as it should, that such severe threatenings were denounced against the transgressors of it;

that he rent his clothes;
as expressive of the rending of his heart, and of his humiliation and sorrow for the sins he and his people were guilty of.

2 Koningen 22:11 In-Context

9 Daarna kwam Safan, de schrijver, tot den koning, en bracht den koning bescheid weder, en hij zeide: Uw knechten hebben het geld, dat in het huis gevonden was, samengebracht, en hebben het gegeven in de hand der verzorgers van het werk, die besteld waren over het huis des HEEREN.

10 Ook gaf Safan, de schrijver, den koning te kennen, zeggende: De priester Hilkia heeft mij een boek gegeven. En Safan las dat voor het aangezicht des konings.

11 Het geschiedde nu, als de koning de woorden des wetboeks hoorde, dat hij zijn klederen scheurde.

12 En de koning gebood Hilkia, den priester, en Ahikam, den zoon van Safan, en Achbor, den zoon van Michaja, en Safan, den schrijver, en Asaja, den knecht des konings, zeggende:

13 Gaat henen, vraagt den HEERE voor mij, en voor het volk, en voor het ganse Juda, over de woorden dezes boeks, dat gevonden is; want de grimmigheid des HEEREN is groot, dewelke tegen ons aangestoken is, omdat onze vaderen niet gehoord hebben naar de woorden dezes boeks, om te doen naar al wat voor ons geschreven is.