Exodus 5:21

21 En zeiden tot hen: De HEERE zie op u, en richte het, dewijl dat gij onzen reuk hebt stinkende gemaakt voor Farao, en voor zijn knechten, gevende een zwaard in hun handen, om ons te doden.

Exodus 5:21 Meaning and Commentary

Exodus 5:21

And they said unto them, the Lord look upon you and judge,
&c.] Or, "will look upon you and judge" ^F17; and so it is either a prediction of what would be done to them, or an imprecation on them that God would take notice of their conduct, and punish them, or at least chastise them for acting the part they had, if not wickedly, yet imprudently:

because you have made our savour to be abhorred in the eyes of Pharaoh;
or to "stink" ^F18; they were become vile, abominable, and hateful to him, he could not bear the sight of them, and treated them as the filth and offscouring of all things; they had lost their good name, credit, and reputation with him; for leave being asked for them to go three days' journey into the wilderness, to offer sacrifice, and keep a feast, they were looked upon as a parcel of idle slothful fellows:

and in the eyes of his servants;
not the taskmasters only, but his nobles, counsellors, and courtiers:

to put a sword in their hands to slay us;
a proverbial expression, signifying that they by their conduct had exposed them to the utmost danger, and had given their enemies an occasion against them, and an opportunity of destroying their whole nation, under a pretence of disobedience and disloyalty.

---

FOOTNOTES:

F17 (jwpvyw-ary) "videbit" "et judicabit", Rivet.
F18 (Mtvabh) "fecisti foetere", V. L. Pagninus, Montanus, Tigurine version, Drusius.

Exodus 5:21 In-Context

19 Toen zagen de ambtlieden der kinderen Israels, dat het kwalijk met hen stond, dewijl men zeide: Gij zult niet minderen van uw tichelstenen, van het dagwerk op zijn dag.

20 En zij ontmoetten Mozes en Aaron, die tegen hen over stonden, toen zij van Farao uitgingen.

21 En zeiden tot hen: De HEERE zie op u, en richte het, dewijl dat gij onzen reuk hebt stinkende gemaakt voor Farao, en voor zijn knechten, gevende een zwaard in hun handen, om ons te doden.

22 Toen keerde Mozes weder tot den HEERE, en zeide: Heere! waarom hebt Gij dit volk kwaad gedaan, waarom hebt Gij mij nu gezonden?

23 Want van toen af, dat ik tot Farao ben ingegaan, om in Uw Naam te spreken, heeft hij dit volk kwaad gedaan; en Gij hebt Uw volk geenszins verlost. [ (Exodus 5:24) Toen zeide de HEERE tot Mozes: Nu zult gij zien, wat Ik aan Farao doen zal; want door een machtige hand zal hij hen laten trekken, ja, door een machtige hand zal hij hen uit zijn land drijven. ]