Exodus 8:10

10 Hij dan zeide: Tegen morgen. En hij zeide: Het zij naar uw woord, opdat gij weet, dat er niemand is, gelijk de HEERE, onze God.

Exodus 8:10 Meaning and Commentary

Exodus 8:10

And he said, tomorrow
Which according to Bishop Usher was the twenty sixth day of Adar, or February. It may seem strange that Pharaoh, and his people, being so greatly distressed with this plague, should not desire that the Lord would be entreated to do it immediately, and not put it off to another day: two reasons are usually given; one is, he might hope that it would by that time go off of itself, and then he should not be beholden to the Lord, nor to Moses; and the other is, that he thought an affair of this kind could not be done immediately, but that it required time for making the intercession, and performing rites and ceremonies, which he supposed might be used, as were by his magicians; and it might be now the evening of the day, and therefore deferred it till tomorrow:

and he said, be it according to thy word,
as if he had said, it shall be done as thou hast desired, and at the time fixed:

that thou mayest know that there is none like unto the Lord our God;
that can send plagues, and remove them at his pleasure, which the deities he worshipped, and the magicians he employed, could not do.

Exodus 8:10 In-Context

8 En Farao riep Mozes en Aaron, en zeide: Bidt vuriglijk tot den HEERE, dat Hij de vorsen van mij en van mijn volk wegneme; zo zal ik het volk trekken laten, dat zij den HEERE offeren.

9 Doch Mozes zeide tot Farao: Heb de eer boven mij! Tegen wanneer zal ik voor u, en voor uw knechten, en voor uw volk, vuriglijk bidden, om deze vorsen van u en van uw huizen te verdelgen, dat zij alleen in de rivier overblijven?

10 Hij dan zeide: Tegen morgen. En hij zeide: Het zij naar uw woord, opdat gij weet, dat er niemand is, gelijk de HEERE, onze God.

11 Zo zullen de vorsen van u, en van uw huizen, en van uw knechten, en van uw volk wijken; zij zullen alleen in de rivier overblijven.

12 Toen ging Mozes en Aaron uit van Farao; en Mozes riep tot den HEERE, ter oorzake der vorsen, die Hij Farao had opgelegd.