Genesis 29:7

7 En hij zeide: Ziet, het is nog hoog dag, het is geen tijd, dat het vee verzameld worde; drenkt de schapen, en gaat heen, weidt dezelve.

Genesis 29:7 Meaning and Commentary

Genesis 29:7

And he said, lo, [it is] yet high day
Noonday, when the sun is highest; at which time in those hot countries flocks used to be made to lie down in shady places, and by still waters, to which the allusion is in ( Psalms 23:2 ) ( Song of Solomon 1:7 ) ; or however the sun was still up very high, and there was a great deal of the day yet to come; for so the phrase is, "yet the day is great" or "much" ^F3, a long time still untonight:

neither [is it] time that the cattle should be gathered together;
off of the pastures, to be had home, and put into folds, which was usually done in the evening:

water ye the sheep, and go [and] feed [them];
give them water out of the well to drink, and then lead them out the pastures, and let them feed until the night is coming on: this he said not in an authoritative way, or in a surly ill natured manner, and as reproving them for their slothfulness; but kindly and gently giving his advice, who was a shepherd himself, and knew what was proper to be done; and this appears by the shepherds taking in good part what he said, and returning a civil answer.

---

FOOTNOTES:

F3 (lwdg) "magnus", Pagninus, Montanus, Drusius; "multus", Junius & Tremellius, Piscator, Schmidt; "multum adhuc suparet diei", Vatablus.

Genesis 29:7 In-Context

5 En hij zeide tot hen: Kent gij Laban, den zoon van Nahor? En zij zeiden: Wij kennen hem.

6 Voorts zeide hij tot hen: Is het wel met hem? En zij zeiden: Het is wel; en zie, Rachel, zijn dochter, komt met de schapen.

7 En hij zeide: Ziet, het is nog hoog dag, het is geen tijd, dat het vee verzameld worde; drenkt de schapen, en gaat heen, weidt dezelve.

8 Toen zeiden zij: Wij kunnen niet, totdat al de kudden samen zullen vergaderd zijn, en dat men den steen van den mond des puts afwentele, opdat wij de schapen drenken.

9 Als hij nog met hen sprak, zo kwam Rachel met de schapen, die haar vader toebehoorden; want zij was een herderin.