Genesis 47:2

2 En hij nam een deel zijner broederen, te weten vijf mannen, en hij stelde hen voor Farao's aangezicht.

Genesis 47:2 Meaning and Commentary

Genesis 47:2

And he took some of his brethren
Along with him, when he left his father in Goshen; the word for "some" signifies the extremity of a thing: hence some have fancied that he took some of the meanest and most abject, so Jarchi, lest if they had appeared to Pharaoh strong and robust, he should have made soldiers of them; others on the contrary think he took those that excelled most in strength of body, and endowments of mind, to make the better figure; others, that he took of both sorts, or some at both ends, the first and last, elder and younger; but it may be, he made no choice at all, but took some that offered next:

[even] five men:
whom the Targum of Jonathan names as follow, Zebulun, Dan and Naphtali, Gad and Asher; but Jarchi will have them to be Reuben, Simeon and Levi, Issachar and Benjamin; but on these accounts no dependence is to be had:

and presented them, unto Pharaoh;
introduced them into his presence, that he might converse with them, and ask them what questions he thought fit.

Genesis 47:2 In-Context

1 Toen kwam Jozef en boodschapte Farao, en zeide: Mijn vader en mijn broeders, en hun schapen, en hun runderen, met alles wat zij hebben, zijn gekomen uit het land Kanaan, en zie, zij zijn in het land Gosen.

2 En hij nam een deel zijner broederen, te weten vijf mannen, en hij stelde hen voor Farao's aangezicht.

3 Toen zeide Farao tot zijn broederen: Wat is uw hantering? En zij zeiden tot Farao: Uw knechten zijn schaapherders, zo wij als onze vaders.

4 Voorts zeiden zij tot Farao: Wij zijn gekomen, om als vreemdelingen in dit land te wonen; want er is geen weide voor de schapen, die uw knechten hebben, dewijl de honger zwaar is in het land Kanaan; en nu, laat toch uw knechten in het land Gosen wonen!

5 Toen sprak Farao tot Jozef, zeggende: Uw vader en uw broeders zijn tot u gekomen;