Handelingen 10:24

24 En des anderen daags kwamen zij te Cesarea. En Cornelius verwachtte hen, samengeroepen hebbende die van zijn maagschap en bijzonderste vrienden.

Handelingen 10:24 Meaning and Commentary

Acts 10:24

And the morrow after they entered into Caesarea
So that they were one day, and part of another, on their journey:

and Cornelius waited for them;
he had an eager desire to hear the word from Peter's mouth; and was longing and looking for the coming of him, with the men he sent for him; and he and his family were in a waiting posture, and ready to hear the word, when the apostle of Christ should come: it would be well if this was always the case of the hearers of the word, to assemble before their ministers come; and be waiting for them, and in full expectation of them, and ready to receive them, and the words of grace which drop from their lips:

and had called together his kinsmen and near friends;
or necessary ones: not only his relations according to the flesh, which might be in the Italian band, but his most familiar acquaintance, with whom he was in the strictest friendship; who may be called "necessary", as they are both by the Greeks and Romans, because they are often necessary for assistance and counsel: this shows the true grace of God in him, which wherever it is, puts a man on seeking after the spiritual and eternal welfare of all with whom he is concerned, and especially his relatives and friends.

Handelingen 10:24 In-Context

22 En zij zeiden: Cornelius, een hoofdman over honderd, een rechtvaardig man, en vrezende God, en die goede getuigenis heeft van het ganse volk der Joden, is door Goddelijke openbaring vermaand van een heiligen engel, dat hij u zou ontbieden te zijnen huize, en dat hij van u woorden der zaligheid zou horen.

23 Als hij hen dan ingeroepen had, ontving hij ze in huis. Doch des anderen daags ging Petrus met hen heen, en sommigen der broederen, die van Joppe waren, gingen met hem.

24 En des anderen daags kwamen zij te Cesarea. En Cornelius verwachtte hen, samengeroepen hebbende die van zijn maagschap en bijzonderste vrienden.

25 En als het geschiedde, dat Petrus inkwam, ging hem Cornelius tegemoet, en vallende aan zijn voeten, aanbad hij.

26 Maar Petrus richtte hem op, zeggende: Sta op, ik ben ook zelf een mens.