Handelingen 22:1

1 Mannen broeders en vaders, hoort mijn verantwoording, die ik tegenwoordig tot u doen zal.

Handelingen 22:1 Meaning and Commentary

Acts 22:1

Men, brethren, and fathers
A common form of address used by the Jews; see ( Acts 7:2 ) but that the apostle should introduce his speech to these people in this manner, after they had treated him so inhumanly, as to drag him out of the temple, and beat him so unmercifully, is remarkable, and worthy of observation, when they scarcely deserved the name of "men"; and yet he not only gives them this, but calls them "brethren", they being his countrymen and kinsmen according to the flesh; and fathers, there being some among them, who might be men in years, and even members of the sanhedrim, and elders of the people, that were now got among the crowd: this shows how ready the apostle was to put up with affronts, and to forgive injuries done him:

hear ye my defence, which I make now unto you;
in opposition to the charges brought against him, of speaking ill of the people of the Jews, the law of Moses, and of the temple, and in order to clear himself of these imputations, and vindicate his character and conduct.

Handelingen 22:1 In-Context

1 Mannen broeders en vaders, hoort mijn verantwoording, die ik tegenwoordig tot u doen zal.

2 (Als zij nu hoorden, dat hij in de Hebreeuwse taal hen aansprak, hielden zij zich te meer stil. En hij zeide:)

3 Ik ben een Joods man, en te Tarsen in Cilicie geboren, opgevoed in deze stad, aan de voeten van Gamaliel onderwezen naar de bescheidenste wijze der vaderlijke wet, zijnde een ijveraar Gods, gelijkerwijs gij allen heden zijt;

4 Die dezen weg vervolgd heb tot den dood, bindende en in de gevangenissen overleverende beiden mannen en vrouwen.

5 Gelijk mij ook de hogepriester getuige is, en de gehele raad der ouderlingen; van dewelke ik ook brieven genomen hebbende tot de broeders, ben naar Damaskus gereisd, om ook degenen, die daar waren, gebonden te brengen naar Jeruzalem, opdat zij gestraft zouden worden.