Hebreeën 1:1

1 God, voortijds veelmaal en op velerlei wijze, tot de vaderen gesproken hebbende door de profeten, heeft in deze laatste dagen tot ons gesproken door den Zoon;

Hebreeën 1:1 Meaning and Commentary

Hebrews 1:1

God, who at sundry times and in divers manners
The apostle begins the epistle with an account of the revelation God has made of his mind and will in former times: the author of this revelation is God, not essentially, but personally considered, even God the Father, as distinguished from his Son in the next verse; for the revelation under the Old Testament is divine, as well as that under the New; in this they both agree, in whatsoever else they differ: and this revelation was made at several times, at different seasons, and to different persons; and consisted of a variety of things relating to doctrine and worship, and concerning the Messiah, his person and office; of whom, at different times, there were gradual discoveries made, both before and after the giving of the law, from the beginning of the world, or the giving forth of the first promise, and in the times of the patriarchs, of: Moses, David, Isaiah, and other prophets: and this was delivered in various manners; sometimes by angels; sometimes in a dream; at other times by a vision; and sometimes by Urim and Thummim: and this he

spake in time past unto the fathers by the prophets;
by Moses, and other succeeding prophets, as David, Isaiah, Jeremiah, Micah, Zechariah, Malachi, and others; who were sent to the Jewish fathers, the ancestors of the people of the Jews, to whom they prophesied and declared the will of God, as they were moved and inspired by the Holy Ghost: and the apostle suggests, by this way of speaking, that it was a long time since God spake to this people; for prophecy had ceased ever since the times of Malachi, for the space of three hundred years; and this time past includes the whole Old Testament dispensation, from the beginning to the end of it, or of prophecy in it.

Hebreeën 1:1 In-Context

1 God, voortijds veelmaal en op velerlei wijze, tot de vaderen gesproken hebbende door de profeten, heeft in deze laatste dagen tot ons gesproken door den Zoon;

2 Welken Hij gesteld heeft tot een Erfgenaam van alles, door Welken Hij ook de wereld gemaakt heeft;

3 Dewelke, alzo Hij is het Afschijnsel Zijner heerlijkheid, en het uitgedrukte Beeld Zijner zelfstandigheid, en alle dingen draagt door het woord Zijner kracht, nadat Hij de reinigmaking onzer zonden door Zichzelven te weeg gebracht heeft, is gezeten aan de rechter hand der Majesteit in de hoogste hemelen;

4 Zoveel treffelijker geworden dan de engelen, als Hij uitnemender Naam boven hen geerfd heeft.

5 Want tot wien van de engelen heeft Hij ooit gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb ik u gegenereerd? En wederom: Ik zal Hem tot een Vader zijn, en Hij zal Mij tot een Zoon zijn?