Jeremia 36:22

22 (De koning nu zat in het winterhuis in de negende maand; en er was een vuur voor zijn aangezicht op den haard aangestoken.)

Jeremia 36:22 Meaning and Commentary

Jeremiah 36:22

Now the king sat in the winter house, in the ninth month
The month Cisleu, which answers to part of November, and part of December; and so was the midst of winter, and a proper time for the king to be in his winter house; though, as this was a fast day, it would have been more proper for him to have been at the worship of God in the temple, ( Jeremiah 36:9 ) . This winter house probably was a winter parlour, as distinguished from a summer parlour, ( Judges 3:20 ) ; and both might be under the same roof, or parts of the same house; only the one might be more airy and cool, and the other more close and warm. Kings had their summer and winter houses; see ( Amos 3:15 ) ; this circumstance is mentioned for the sake of what follows, the burning of the roll; and accounts for there being a fire at hand to do it: and [there was a fire] on the hearth burning before him;
there was a stove, or some such vessel or instrument, in which a large fire of wood was made, at which the king sat to keep himself warm while the roll was reading, and about which the princes stood.

Jeremia 36:22 In-Context

20 Zij dan gingen in tot den koning in het voorhof; maar de rol legden zij weg in de kamer van Elisama, den schrijver; en zij verklaarden al die woorden voor de oren des konings.

21 Toen zond de koning Jehudi, om de rol te halen; en hij haalde ze uit de kamer van Elisama, den schrijver; en Jehudi las ze voor de oren des konings, en voor de oren van al de vorsten, die omtrent den koning stonden.

22 (De koning nu zat in het winterhuis in de negende maand; en er was een vuur voor zijn aangezicht op den haard aangestoken.)

23 En het geschiedde, als Jehudi drie stukken, of vier gelezen had, versneed hij ze met een schrijfmes, en wierp ze in het vuur, dat op den haard was, totdat de ganse rol verteerd was in het vuur, dat op den haard was.

24 En zij verschrikten niet, en scheurden hun klederen niet, de koning noch al zijn knechten, die al deze woorden gehoord hadden.