Jeremia 38:24

24 Toen zeide Zedekia tot Jeremia: Dat niemand wete van deze woorden, zo zult gij niet sterven.

Jeremia 38:24 Meaning and Commentary

Jeremiah 38:24

Then said Zedekiah to Jeremiah
Not a word signifying his approbation of the counsel given him, or that he intended to take it; his silence showed the reverse: let no man know of these words:
that had passed between them; of the conference and conversation they had had together, at least not the particulars of it; the thing itself was known, as appears by what follows, that the king and prophet had been discoursing together; but what they talked of, he desires might be concealed, pretending the prophet's good, though it was his own honour and safety he sought: and thou shall not die;
as he had promised he should not, and had sworn to it; but suggests by this, that if he disclosed the conversation, he should took upon himself free from his word and oath; so that this carried something menacing in it: or it may be rendered "that thou die not" ^F3; intimating, that if the princes should come to the knowledge of what he had said, of the advice he had given, they would surely put him to death; and therefore, for his own safety, he desires the whole may be kept a secret.

---

FOOTNOTES:

F3 (twmt alw) "ne moriaris", Gataker, Schmidt; "ut non moriaris", Piscator.

Jeremia 38:24 In-Context

22 Ziedaar, al de vrouwen, die in het huis des konings van Juda zijn overgebleven, zullen uitgevoerd worden tot de vorsten des konings van Babel; en dezelve zullen zeggen: Uw vredegenoten hebben u aangehitst, en hebben u overmocht; uw voeten zijn in den modder gezonken; zij zijn achterwaarts gekeerd!

23 Zij zullen dan al uw vrouwen en al uw zonen tot de Chaldeen uitvoeren; ook zult gij zelf van hun hand niet ontkomen; maar gij zult door de hand des konings van Babel gegrepen worden, en gij zult deze stad met vuur verbranden.

24 Toen zeide Zedekia tot Jeremia: Dat niemand wete van deze woorden, zo zult gij niet sterven.

25 En als de vorsten zullen horen, dat ik met u gesproken heb, en tot u komen, en tot u zeggen: Verklaar ons nu, wat hebt gij tot den koning gesproken? verheel het niet voor ons, zo zullen wij u niet doden; en wat heeft de koning tot u gesproken?

26 Zo zult gij tot hen zeggen: Ik wierp mijn smeking voor des konings aangezicht neder, dat hij mij niet zou weder laten brengen in Jonathans huis, om aldaar te sterven.