Jesaja 14:17

17 Die de wereld als een woestijn stelde, en derzelver steden verstoorde, die zijn gevangenen niet liet los gaan naar huis toe?

Jesaja 14:17 Meaning and Commentary

Isaiah 14:17

[That] made the world as a wilderness
Both by destroying the inhabitants of it, and by laying waste cities, towns, villages, fields, vineyards, gardens, and all places improved and cultivated, wherever he came, as it follows: and destroyed the cities thereof;
as the Assyrian kings had done, some of which are mentioned in ( Isaiah 10:9 ) ( Isaiah 37:11-13 Isaiah 37:18 ) : [that] opened not the house of his prisoners;
the prison house, in, which they were held; or,

``the gate to his prisoners,''

as the Targum; or rather the words may be rendered, "that opened not to his prisoners", that they might go "home"; or as De Dieu, in short, yet fully, expresses it, "that did not dismiss his prisoners home"; he not only cruelly and inhumanly put many to the sword, but such as surrendered, and were taken captives, he detained them in prison, and would not loose their bonds, but let them die there; which was an instance of great cruelty and inhumanity.

Jesaja 14:17 In-Context

15 Ja, in de hel zult gij nedergestoten worden, aan de zijden van den kuil!

16 Die u zien zullen, zullen u aanschouwen, zij zullen op u letten, en zeggen: Is dat die man, die de aarde beroerde, die de koninkrijken deed beven?

17 Die de wereld als een woestijn stelde, en derzelver steden verstoorde, die zijn gevangenen niet liet los gaan naar huis toe?

18 Al de koningen der heidenen, zij allen liggen neder met eer, een iegelijk in zijn huis;

19 Maar gij zijt verworpen van uw graf, als een gruwelijke scheut, als een kleed der gedoden, die met het zwaard doorstoken zijn; als die nederdalen in een steenkuil, als een vertreden dood lichaam.