Job 30:29

29 Ik ben den draken een broeder geworden, en een metgezel der jonge struisen.

Job 30:29 Meaning and Commentary

Job 30:29

I am a brother to dragons, and a companion to owls.
] Or ostriches, as the Targum, Septuagint, Vulgate Latin, Syriac, and Arabic versions; either he was obliged to dwell with such persons as were comparable to these creatures for their devouring words, hissing noise, and venomous speeches, or for want of compassion, and for their cruelty, as David is said to be among lions, ( Psalms 57:4 ) ; or also, he was like unto them, being solitary and alone, all his friends and acquaintance standing at a distance from him, as these creatures love lonesome and desolate places; or because of the wailing and howling noise they make, to which his mournful notes bore some resemblance, (See Gill on Micah 1:8); or because, when these creatures cry and howl, and make a noise, no mercy is shown to them, none pities or regards them; and so it was with him; though he stood and cried in ever so public a manner, none had any compassion on him.

Job 30:29 In-Context

27 Mijn ingewand ziedt, en is niet stil; de dagen der verdrukking zijn mij voorgekomen.

28 Ik ga zwart daarheen, niet van de zon; opstaande schreeuw ik in de gemeente.

29 Ik ben den draken een broeder geworden, en een metgezel der jonge struisen.

30 Mijn huid is zwart geworden over mij, en mijn gebeente is ontstoken van dorrigheid.

31 Hierom is mijn harp tot een rouwklage geworden, en mijn orgel tot een stem der wenenden.