Johannes 9

1 En voorbijgaande, zag Hij een mens, blind van de geboorte af.

2 En Zijn discipelen vraagden Hem, zeggende: Rabbi, wie heeft er gezondigd, deze, of zijn ouders, dat hij blind zou geboren worden?

3 Jezus antwoordde: Noch deze heeft gezondigd, noch zijn ouders, maar dit is geschied, opdat de werken Gods in hem zouden geopenbaard worden.

4 Ik moet werken de werken Desgenen, Die Mij gezonden heeft, zolang het dag is; de nacht komt, wanneer niemand werken kan.

5 Zolang Ik in de wereld ben, zo ben Ik het Licht der wereld.

6 Dit gezegd hebbende, spoog Hij op de aarde, en maakte slijk uit dat speeksel, en streek dat slijk op de ogen des blinden;

7 En zeide tot hem: Ga heen, was u in het badwater Siloam (hetwelk overgezet wordt: uitgezonden). Hij dan ging heen en wies zich, en kwam ziende.

8 De geburen dan, en die hem te voren gezien hadden, dat hij blind was, zeiden: Is deze niet, die zat en bedelde?

9 Anderen zeiden: Hij is het; en anderen: Hij is hem gelijk. Hij zeide: Ik ben het.

10 Zij dan zeiden tot hem: Hoe zijn u de ogen geopend?

11 Hij antwoordde en zeide: De Mens, genaamd Jezus, maakte slijk, en bestreek mijn ogen, en zeide tot mij: Ga heen naar het badwater Siloam, en was u. En ik ging heen, en wies mij, en ik werd ziende.

12 Zij dan zeiden tot hem: Waar is Die? Hij zeide: Ik weet het niet.

13 Zij brachten hem tot de Farizeen, hem namelijk, die te voren blind geweest was.

14 En het was sabbat, als Jezus het slijk maakte, en zijn ogen opende.

15 De Farizeen dan vraagden hem ook wederom, hoe hij ziende geworden was. En hij zeide tot hen: Hij legde slijk op mijn ogen, en ik wies mij, en ik zie.

16 Sommigen dan uit de Farizeen zeiden: Deze Mens is van God niet, want Hij houdt den sabbat niet. Anderen zeiden: Hoe kan een mens, die een zondaar is, zulke tekenen doen? En er was tweedracht onder hen.

17 Zij zeiden wederom tot den blinde: Gij, wat zegt gij van Hem; dewijl Hij uw ogen geopend heeft? En hij zeide: Hij is een Profeet.

18 De Joden dan geloofden van hem niet, dat hij blind geweest was, en ziende was geworden, totdat zij geroepen hadden de ouders desgenen, die ziende geworden was.

19 En zij vraagden hun, zeggende: Is deze uw zoon, welken gij zegt, dat blind geboren is? Hoe ziet hij dan nu?

20 Zijn ouders antwoordden hun en zeiden: Wij weten, dat deze onze zoon is, en dat hij blind geboren is;

21 Maar hoe hij nu ziet, weten wij niet; of wie zijn ogen geopend heeft, weten wij niet; hij heeft zijn ouderdom, vraagt hemzelven; hij zal van zichzelven spreken.

22 Dit zeiden zijn ouders, omdat zij de Joden vreesden; want de Joden hadden alrede te zamen een besluit gemaakt, zo iemand Hem beleed Christus te zijn, dat die uit de synagoge zou geworpen worden.

23 Daarom zeiden zijn ouders: Hij heeft zijn ouderdom, vraagt hemzelven.

24 Zij dan riepen voor de tweede maal den mens, die blind geweest was, en zeiden tot hem: Geef God de eer; wij weten, dat deze Mens een zondaar is.

25 Hij dan antwoordde en zeide: Of Hij een zondaar is, weet ik niet; een ding weet ik, dat ik blind was, en nu zie.

26 En zij zeiden wederom tot hem: Wat heeft Hij u gedaan? Hoe heeft Hij uw ogen geopend?

27 Hij antwoordde hun: Ik heb het u alrede gezegd, en gij hebt het niet gehoord; wat wilt gij het wederom horen? Wilt gijlieden ook Zijn discipelen worden?

28 Zij gaven hem dan scheldwoorden, en zeiden: Gij zijt Zijn discipel; maar wij zijn discipelen van Mozes.

29 Wij weten, dat God tot Mozes gesproken heeft; maar Dezen weten wij niet, van waar Hij is.

30 De mens antwoordde, en zeide tot hen: Hierin is immers wat wonders, dat gij niet weet, van waar Hij is, en nochtans heeft Hij mijn ogen geopend.

31 En wij weten, dat God de zondaars niet hoort; maar zo iemand godvruchtig is, en Zijn wil doet, dien hoort Hij.

32 Van alle eeuw is het niet gehoord, dat iemand eens blindgeborenen ogen geopend heeft.

33 Indien Deze van God niet ware, Hij zou niets kunnen doen.

34 Zij antwoordden, en zeiden tot hem: Gij zijt geheel in zonden geboren, en leert gij ons? En zij wierpen hem uit.

35 Jezus hoorde, dat zij hem uitgeworpen hadden, en hem vindende, zeide Hij tot hem: Gelooft gij in den Zoon van God?

36 Hij antwoordde en zeide: Wie is Hij, Heere, opdat ik in Hem moge geloven?

37 En Jezus zeide tot Hem: En gij hebt Hem gezien, en Die met u spreekt, Dezelve is het.

38 En hij zeide: Ik geloof, Heere! En hij aanbad Hem.

39 En Jezus zeide: Ik ben tot een oordeel in deze wereld gekomen, opdat degenen, die niet zien, zien mogen, en die zien, blind worden.

40 En dit hoorden enigen uit de Farizeen, die bij Hem waren, en zeiden tot Hem: Zijn wij dan ook blind?

41 Jezus zeide tot hen: Indien gij blind waart, zo zoudt gij geen zonde hebben; maar nu zegt gij: Wij zien; zo blijft dan uw zonde.

Johannes 9 Commentary

Chapter 9

Christ give sight to one born blind. (1-7) The account given by the blind man. (8-12) The Pharisees question the man that had been blind. (13-17) They ask concerning him. (18-23) They cast him out. (24-34) Christ's words to the man that had been blind. (35-38) He reproves the Pharisees. (39-41)

Verses 1-7 Christ cured many who were blind by disease or accident; here he cured one born blind. Thus he showed his power to help in the most desperate cases, and the work of his grace upon the souls of sinners, which gives sight to those blind by nature. This poor man could not see Christ, but Christ saw him. And if we know or apprehend anything of Christ, it is because we were first known of him. Christ says of uncommon calamities, that they are not always to be looked on as special punishments of sin; sometimes they are for the glory of God, and to manifest his works. Our life is our day, in which it concerns us to do the work of the day. We must be busy, and not waste day-time; it will be time to rest when our day is done, for it is but a day. The approach of death should quicken us to improve all our opportunities of doing and getting good. What good we have an opportunity to do, we should do quickly. And he that will never do a good work till there is nothing to be objected against, will leave many a good work for ever undone, ( Ecclesiastes 11:4 ) . Christ magnified his power, in making a blind man to see, doing that which one would think more likely to make a seeing man blind. Human reason cannot judge of the Lord's methods; he uses means and instruments that men despise. Those that would be healed by Christ must be ruled by him. He came back from the pool wondering and wondered at; he came seeing. This represents the benefits in attending on ordinances of Christ's appointment; souls go weak, and come away strengthened; go doubting, and come away satisfied; go mourning, and come away rejoicing; go blind, and come away seeing.

Verses 8-12 Those whose eyes are opened, and whose hearts are cleansed by grace, being known to be the same person, but widely different in character, live as monuments to the Redeemer's glory, and recommend his grace to all who desire the same precious salvation. It is good to observe the way and method of God's works, and they will appear the more wonderful. Apply this spiritually. In the work of grace wrought upon the soul we see the change, but we see not the hand that makes it: the way of the Spirit is like that of the wind, which thou hearest the sound of, but canst not tell whence it comes, nor whither it goes.

Verses 13-17 Christ not only worked miracles on the sabbath, but in such a manner as would give offence to the Jews, for he would not seem to yield to the scribes and Pharisees. Their zeal for mere rites consumed the substantial matters of religion; therefore Christ would not give place to them. Also, works of necessity and mercy are allowed, and the sabbath rest is to be kept, in order to the sabbath work. How many blind eyes have been opened by the preaching of the gospel on the Lord's day! how many impotent souls cured on that day! Much unrighteous and uncharitable judging comes from men's adding their own fancies to God's appointments. How perfect in wisdom and holiness was our Redeemer, when his enemies could find nothing against him, but the oft-refuted charge of breaking the sabbath! May we be enabled, by well-doing, to silence the ignorance of foolish men.

Verses 18-23 The Pharisees vainly hoped to disprove this notable miracle. They expected a Messiah, but could not bear to think that this Jesus should be he, because his precepts were all contrary to their traditions, and because they expected a Messiah in outward pomp and splendour. The fear of man brings a snare, ( Proverbs 29:25 ) , and often makes people deny and disown Christ and his truths and ways, and act against their consciences. The unlearned and poor, who are simple-hearted, readily draw proper inferences from the evidences of the light of the gospel; but those whose desires are another way, though ever learning, never come to the knowledge of the truth.

Verses 24-34 As Christ's mercies are most valued by those who have felt the want of them, that have been blind, and now see; so the most powerful and lasting affections to Christ, arise from actual knowledge of him. In the work of grace in the soul, though we cannot tell when, and how, and by what steps the blessed change was wrought, yet we may take the comfort, if we can say, through grace, Whereas I was blind, now I see. I did live a worldly, sensual life, but, thanks be to God, it is now otherwise with me, ( Ephesians 5:8 ) . The unbelief of those who enjoy the means of knowledge and conviction, is indeed marvellous. All who have felt the power and grace of the Lord Jesus, wonder at the wilfulness of others who reject him. He argues strongly against them, not only that Jesus was not a sinner, but that he was of God. We may each of us know by this, whether we are of God or not. What do we? What do we for God? What do we for our souls? What do we more than others?

Verses 35-38 Christ owns those who own him and his truth and ways. There is particular notice taken of such a suffer in the cause of Christ, and for the testimony of a good conscience. Our Lord Jesus graciously reveals himself to the man. Now he was made sensible what an unspeakable mercy it was, to be cured of his blindness, that he might see the Son of God. None but God is to be worshipped; so that in worshipping Jesus, he owned him to be God. All who believe in him, will worship him.

Verses 39-41 Christ came into the world to give sight to those who were spiritually blind. Also, that those who see might be made blind; that those who have a high conceit of their own wisdom, might be sealed up in ignorance. The preaching of the cross was thought to be folly by such as by carnal wisdom knew not God. Nothing fortifies men's corrupt hearts against the convictions of the word, more than the high opinion which others have of them; as if all that gained applause with men, must obtain acceptance with God. Christ silenced them. But the sin of the self-conceited and self-confident remains; they reject the gospel of grace, therefore the guilt of their sin remains unpardoned, and the power of their sin remains unbroken.