Jozua 4:5

5 En Jozua zeide tot hen: Gaat over voor de ark des HEEREN, uws Gods, midden in de Jordaan; en heft u een ieder een steen op zijn schouder, naar het getal der stammen van de kinderen Israels;

Jozua 4:5 Meaning and Commentary

Joshua 4:5

And Joshua said unto them
The twelve men:

pass ye over before the ark of the Lord your God into the midst of
Jordan;
that is, they were to go back to Jordan again, which they had passed over, and go into the midst of it, where were the priests bearing the ark; for it is not to be imagined that the ark went along with them, or followed them, they going before it; but they went where that was, just before it, from whence they were to take the stones, as next directed:

and take you up every man of you a stone upon his shoulder;
by which it appears they were large stones they were to take, not what they could carry in their hands, but what they were obliged to take upon their shoulders:

according unto the number of the tribes of the children of Israel;
who had that day passed over Jordan, of which these stones were to be a memorial.

Jozua 4:5 In-Context

3 En gebiedt hun, zeggende: Neemt voor ulieden op, van hier uit het midden van de Jordaan, uit de standplaats van de voeten der priesteren, en bereidt twaalf stenen, en brengt ze met ulieden over, en stelt ze in het nachtleger, waar gij dezen nacht zult vernachten.

4 Jozua dan riep die twaalf mannen, die hij had doen bestellen van de kinderen Israels, uit elken stam een man.

5 En Jozua zeide tot hen: Gaat over voor de ark des HEEREN, uws Gods, midden in de Jordaan; en heft u een ieder een steen op zijn schouder, naar het getal der stammen van de kinderen Israels;

6 Opdat dit een teken zij onder ulieden; wanneer uw kinderen morgen vragen zullen, zeggende: Wat zijn u deze stenen?

7 Zo zult gij tot hen zeggen: Omdat de wateren van de Jordaan zijn afgesneden geweest voor de ark des verbonds des HEEREN; als zij toog door de Jordaan, werden de wateren van de Jordaan afgesneden; zo zullen deze stenen den kinderen Israels ter gedachtenis zijn tot in eeuwigheid.