Leviticus 5

1 Als nu een mens zal gezondigd hebben, dat hij gehoord heeft een stem des vloeks, waarvan hij getuige is, hetzij dat hij het gezien of geweten heeft; indien hij het niet te kennen geeft, zo zal hij zijn ongerechtigheid dragen.

2 Of wanneer een mens enig onrein ding zal aangeroerd hebben, hetzij het dode aas van een wild onrein gedierte, of het dode aas van onrein vee, of het dode aas van onrein kruipend gedierte; al is het voor hem verborgen geweest, nochtans is hij onrein en schuldig.

3 Of als hij zal aangeroerd hebben de onreinigheid van een mens, naar al zijn onreinigheid, waarmede hij onrein wordt; en het is voor hem verborgen geweest, en hij is het gewaar geworden, zo is hij schuldig.

4 Of als een mens zal gezworen hebben, onbedacht met zijn lippen uitsprekende, om kwaad te doen, of om goed te doen; naar al wat de mens in den eed onbedacht uitspreekt, en het is voor hem verborgen geweest, en hij zal het gewaar worden, zo is hij aan een van die schuldig.

5 Het zal dan geschieden, als hij aan een van die schuldig is, dat hij belijden zal, waarin hij gezondigd heeft;

6 En tot zijn schuldoffer den HEERE voor zijn zonde, die hij gezondigd heeft, brengen zal een wijfje van klein vee, een lam of een jonge geit, voor de zonde; zo zal de priester voor hem vanwege zijn zonde verzoening doen.

7 Maar indien zijn hand zoveel niet bereiken kan, als genoeg is tot een stuk klein vee, zo zal hij tot zijn offer voor de schuld, die hij gezondigd heeft, den HEERE brengen twee tortelduiven, of twee jonge duiven, een ten zondoffer, en een ten brandoffer.

8 En hij zal die tot den priester brengen, welke eerst die zal offeren, die tot het zondoffer is; en zal zijn hoofd met zijn nagel nevens haar nek splijten, maar niet afscheiden.

9 En van het bloed des zondoffers zal hij aan den wand van het altaar sprengen; maar het overgeblevene van dat bloed zal uitgeduwd worden aan den bodem van het altaar; het is een zondoffer.

10 En de andere zal hij ten brandoffer maken, naar de wijze; zo zal de priester voor hem, vanwege zijn zonde, die hij gezondigd heeft, verzoening doen, en het zal hem vergeven worden.

11 Maar indien zijn hand niet bereiken kan aan twee tortelduiven of twee jonge duiven, zo zal hij, die gezondigd heeft, tot zijn offerande brengen het tiende deel van een efa meelbloem ten zondoffer; hij zal geen olie daarover doen, noch wierook daarop leggen; want het is een zondoffer.

12 En hij zal dat tot den priester brengen, en de priester zal daarvan zijn hand vol, der gedachtenis deszelven, grijpen, en dat aansteken op het altaar, op de vuurofferen des HEEREN; het is een zondoffer.

13 Zo zal de priester voor hem verzoening doen over zijn zonde, die hij gezondigd heeft in enige van die stukken, en het zal hem vergeven worden; en het zal des priesters zijn, gelijk het spijsoffer.

14 Wijders sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:

15 Als een mens door overtreding overtreden, en door afdwaling gezondigd zal hebben, wat onwetende van de heilige dingen des HEEREN, zo zal hij tot zijn schuldoffer den HEERE brengen een volkomen ram uit de kudde, met uw schatting aan zilveren sikkelen, naar den sikkel des heiligdoms, ten schuldoffer.

16 Zo zal hij, dat hij zondigende heeft onwetend van de heilige dingen, wedergeven, en zal deszelfs vijfde deel daarenboven toedoen, dat hij den priester geven zal; alzo zal de priester met den ram des schuldoffers voor hem verzoening doen, en het zal hem vergeven worden.

17 En indien een mens zal gezondigd hebben, en gedaan tegen een van alle geboden des HEEREN, hetwelk niet zou gedaan worden, al is het dat hij het niet geweten heeft, nochtans is hij schuldig, en zal zijn ongerechtigheid dragen.

18 En hij zal een volkomen ram uit de kudde tot den priester brengen, met uw schatting, ten schuldoffer; en de priester zal voor hem verzoening doen over zijn afdwaling, door welke hij afgedwaald is, die hij niet geweten had; zo zal het hem vergeven worden.

19 Het is een schuldoffer; hij heeft zich voorzeker schuldig gemaakt aan den HEERE.

Leviticus 5 Commentary

Chapter 5

Concerning various trespasses. (1-13) Concerning trespasses against the Lord. (14-19)

Verses 1-13 The offences here noticed are, 1. A man's concealing the truth, when he was sworn as a witness to speak the truth, the whole truth, and nothing but the truth. If, in such a case, for fear of offending one that has been his friend, or may be his enemy, a man refuses to give evidence, or gives it but in part, he shall bear his iniquity. And that is a heavy burden, which, if some course be not taken to get it removed, will sink a man to hell. Let all that are called at any time to be witnesses, think of this law, and be free and open in their evidence, and take heed of prevaricating. An oath of the Lord is a sacred thing, not to be trifled with. 2. A man's touching any thing that was ceremonially unclean. Though his touching the unclean thing only made him ceremonially defiled, yet neglecting to wash himself according to the law, was either carelessness or contempt, and contracted moral guilt. As soon as God, by his Spirit, convinces our consciences of any sin or duty, we must follow the conviction, as not ashamed to own our former mistake. 3. Rash swearing, that a man will do or not do such a thing. As if the performance of his oath afterward prove unlawful, or what cannot be done. Wisdom and watchfulness beforehand would prevent these difficulties. In these cases the offender must confess his sin, and bring his offering; but the offering was not accepted, unless accompanied with confession and humble prayer for pardon. The confession must be particular; that he hath sinned in that thing. Deceit lies in generals; many will own they have sinned, for that all must own; but their sins in any one particular they are unwilling to allow. The way to be assured of pardon, and armed against sin for the future, is to confess the exact truth. If any were very poor, they might bring some flour, and that should be accepted. Thus the expense of the sin-offering was brought lower than any other, to teach that no man's poverty shall ever bar the way of his pardon. If the sinner brought two doves, one was to be offered for a sin-offering, and the other for a burnt-offering. We must first see that our peace be made with God, and then we may expect that our services for his glory will be accepted by him. To show the loathsomeness of sin, the flour, when offered, must not be made grateful to the taste by oil, or to the smell by frankincense. God, by these sacrifices, spoke comfort to those who had offended, that they might not despair, nor pine away in their sins. Likewise caution not to offend any more, remembering how expensive and troublesome it was to make atonement.

Verses 14-19 Here are offerings to atone for trespasses against a neighbour. If a man put to his own use unwittingly, any thing dedicated to God, he was to bring this sacrifice. We are to be jealous over ourselves, to ask pardon for the sin, and make satisfaction for the wrong, which we do but suspect ourselves guilty of. The law of God is so very broad, the occasions of sin in this guilty of. The law of God is so very broad, the occasions of sin in this world are so numerous, and we are so prone to evil, that we need to fear always, and to pray always, that we may be kept from sin. Also we should look before us at every step. The true Christian daily pleads guilty before God, and seeks forgiveness through the blood of Christ. And the gospel salvation is so free, that the poorest is not shut out; and so full, that the most burdened conscience may find relief from it. Yet the evil of sin is so displayed as to cause every pardoned sinner to abhor and dread it.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO LEVITICUS 5

This chapter treats of the trespass offering, points at the sins for which it was to be made, and the matter of it; it was for secret sins, and sins of ignorance, such as refusing to bear witness in a known case, Le 5:1 touching unclean things and false swearing, Le 5:2-4 the things directed to in such cases are confession, Le 5:5 sacrifice of a lamb, or kid of the goats, Le 5:6 and in case of poverty, two turtle doves, or two young pigeons; concerning the offering of which instructions are given, Le 5:7-10 and if not able to bring them, then a meat offering of fine flour, about which rules are laid down, Le 5:11-13 and for sins committed through ignorance in holy things or sacrileges, the sacrifice of a ram is enjoined, and satisfaction ordered to be made for the injury done in the holy thing, by adding a fifth part to it, Le 5:14-16 and for sins committed ignorantly against negative precepts, only a ram is appointed for the trespass offering, Le 5:17-19.