Nehemia 2:4

4 En de koning zeide tot mij: Wat verzoekt gij nu? Toen bad ik tot God van den hemel.

Nehemia 2:4 Meaning and Commentary

Nehemiah 2:4

Then the king said unto me, for what dost thou make request?
&c.] The king supposed that there was a meaning in those looks and words of his, that he had a favour to ask of him, and therefore encourages him to it; or the king of himself moved this, as being desirous of doing anything for him he would propose, to make him easy:

so I prayed to the God of heaven;
secretly, in an ejaculatory way, giving him thanks for thus disposing the king's heart towards him, and entreating he might be directed what to ask, and in a proper manner, and that he might succeed.

Nehemia 2:4 In-Context

2 Zo zeide de koning tot mij: Waarom is uw aangezicht treurig, zo gij toch niet krank zijt? Dit is niet dan treurigheid des harten. Toen vreesde ik gans zeer.

3 En ik zeide tot de koning: De koning leve in eeuwigheid! Hoe zou mijn aangezicht niet treurig zijn, daar de stad, de plaats der begravenissen mijner vaderen, woest is, en haar poorten met vuur verteerd zijn?

4 En de koning zeide tot mij: Wat verzoekt gij nu? Toen bad ik tot God van den hemel.

5 En ik zeide tot den koning: Zo het den koning goeddunkt, en zo uw knecht voor uw aangezicht aangenaam is, dat gij mij zendt naar Juda, naar de stad der begravenissen mijner vaderen, dat ik ze bouwe.

6 Toen zeide de koning tot mij, daar de koningin nevens hem zat: Hoe lang zal uw reis wezen, en wanneer zult gij wederkomen? En het behaagde den koning, dat hij mij zond, als ik hem zekeren tijd gesteld had.