Nehemia 8

1 Als nu de zevende maand aankwam, en de kinderen Israels in hun steden waren,

2 Zo verzamelde zich al het volk als een enig man op de straat voor de Waterpoort; en zij zeiden tot Ezra, den schriftgeleerde, dat hij het boek der wet van Mozes zou halen, die de HEERE Israel geboden had.

3 En Ezra, de priester, bracht de wet voor de gemeente, beiden mannen en vrouwen, en allen, die verstandig waren om te horen, op den eersten dag der zevende maand.

4 En hij las daarin voor de straat, die voor de Waterpoort is, van het morgen licht aan tot op den middag, voor de mannen en vrouwen, en de verstandigen; en de oren des gansen volks waren naar het wetboek.

5 En Ezra, de schriftgeleerde, stond op een hogen houten stoel, dien zij tot die zaak gemaakt hadden, en nevens hem stond Mattithja, en Sema, en Anaja, en Uria, en Hilkia, en Maaseja, aan zijn rechterhand; en aan zijn linkerhand Pedaja, en Misael, en Malchia, en Hasum, en Hasbaddana, Zacharja en Mesullam.

6 En Ezra opende het boek voor de ogen des gansen volks, want hij was boven al het volk; en als hij het opende, stond al het volk.

7 En Ezra loofde den HEERE, den groten God; en al het volk antwoordde: Amen, amen! met opheffing hunner handen, en neigden zich, en aanbaden den HEERE, met de aangezichten ter aarde.

8 Jesua nu, en Bani, en Serebja, Jamin, Akkub, Sabbethai, Hodia, Maaseja, Kelita, Azaria, Jozabad, Hanan, Pelaja, en de Levieten onderwezen het volk in de wet. En het volk stond op zijn standplaats.

9 En zij lazen in het boek, in de wet Gods, duidelijk; en den zin verklarende, zo maakten zij, dat men het verstond in het lezen.

10 En Nehemia (dezelve is Hattirsatha) en Ezra, de priester, de schriftgeleerde, en de Levieten, die het volk onderwezen, zeiden tot al het volk: Deze dag is den HEERE, uw God, heilig; bedrijft dan geen rouw, en weent niet; want al het volk weende, als zij de woorden der wet hoorden.

11 Voorts zeide hij tot hen: Gaat, eet het vette, en drinkt het zoete, en zendt delen dengenen, voor welken niets bereid is, want deze dag is onzen Heere heilig; zo bedroeft u niet, want de blijdschap des HEEREN, die is uw sterkte.

12 En de Levieten stilden al het volk, zeggende: Zwijgt, want deze dag is heilig, daarom bedroeft u niet.

13 Toen ging al het volk henen om te eten, en om te drinken, en om delen te zenden, en om grote blijdschap te maken; want zij hadden de woorden verstaan, die men hun had bekend gemaakt.

14 En des anderen daags verzamelden zich de hoofden der vaderen van het ganse volk, de priesters en de Levieten, tot Ezra, den schriftgeleerde, en dat, om verstand te bekomen in de woorden der wet.

15 En zij vonden in de wet geschreven, dat de HEERE door de hand van Mozes geboden had, dat de kinderen Israels in loofhutten zouden wonen, op het feest in de zevende maand;

16 En dat zij het zouden luidbaar maken, en een stem laten doorgaan door al hun steden, en te Jeruzalem, zeggende: Gaat uit op het gebergte, en haalt takken van olijfbomen, en takken van andere olieachtige bomen, en takken van mirtebomen, en takken van palmbomen, en takken van andere dichte bomen, om loofhutten te maken, als er geschreven is.

17 Alzo ging het volk uit en haalden ze, en maakten zich loofhutten, een iegelijk op zijn dak, en in hun voorhoven, en in de voorhoven van Gods huis, en op de straat der Waterpoort, en op de straat van Efraimspoort.

18 En de ganse gemeente dergenen, die uit de gevangenis waren wedergekomen, maakten loofhutten, en woonden in die loofhutten; want de kinderen Israels hadden alzo niet gedaan sinds de dagen van Jesua, den zoon van Nun, tot op dezen dag toe; en er was zeer grote blijdschap. [ (Nehemiah 8:19) En men las in het wetboek Gods dag bij dag, van den eersten dag tot den laatsten dag. En zij hielden het feest zeven dagen, en op den achtsten dag den verbodsdag, naar het recht. ]

Nehemia 8 Commentary

Chapter 8

The reading and expounding the law. (1-8) The people called upon to be joyful. (9-12) The feast of tabernacles, The joy of the people. (13-18)

Verses 1-8 Sacrifices were to be offered only at the door of the temple; but praying and preaching were, and are, services of religion, as acceptably performed in one place as in another. Masters of families should bring their families with them to the public worship of God. Women and children have souls to save, and are therefore to acquaint themselves with the word of God, and to attend on the means of grace. Little ones, as they come to reason, must be trained up in religion. Ministers when they go to the pulpit, should take their Bibles with them; Ezra did so. Thence they must fetch their knowledge; according to that rule they must speak, and must show that they do so. Reading the Scriptures in religious assemblies is an ordinance of God, whereby he is honoured, and his church edified. Those who hear the word, should understand it, else it is to them but an empty sound of words. It is therefore required of teachers that they explain the word, and give the sense of it. Reading is good, and preaching is good, but expounding makes reading the better understood, and preaching the more convincing. It has pleased God in almost every age of the church to raise up, not only those who have preached the gospel, but also those who have given their views of Divine truth in writing; and though many who have attempted to explain Scripture, have darkened counsel by words without knowledge, yet the labours of others are of excellent use. All that we hear must, however, be brought to the test of Scripture. They heard readily, and minded every word. The word of God demands attention. If through carelessness we let much slip in hearing, there is danger that through forgetfulness we shall let all slip after hearing.

Verses 9-12 It was a good sign that their hearts were tender, when they heard the words of the law. The people were to send portions to those for whom nothing was prepared. It is the duty of a religious feast, as well as of a religious fast, to draw out the soul to the hungry; God's bounty should make us bountiful. We must not only give to those that offer themselves, but send to those out of sight. Their strength consisted in joy in the Lord. The better we understand God's word, the more comfort we find in it; the darkness of trouble arises from the darkness of ignorance.

Verses 13-18 They found written in the law about the feast of tabernacles. Those who diligently search the Scriptures, find things written there which they have forgotten. This feast of tabernacles was a representation of the believer's tabernacle state in this world, and a type of the holy joy of the gospel church. The conversion of the nations to the faith of Christ, is foretold under the figure of this feast, ( Zechariah 14:16 ) . True religion will render us strangers and pilgrims upon earth. We read and hear the word acceptably and profitably, when we do according to what is written therein; when what appears to be our duty is revived, after it has been neglected. They minded the substance; else the ceremony had been of no use. They did it, rejoicing in God and his goodness. These are the means which the Spirit of God crowns with success, in bringing the hearts of sinners to tremble and to become humbled before God. But those are enemies to their own growth in holiness, who always indulge sorrow, even for sin, and put away from them the consolations tendered by the word and Spirit of God.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO NEHEMIAH 8

Ezra being desired to bring forth the book of the law, read it to the people and others, expounded it to them, Ne 8:1-8 and Nehemiah exhorted the people to express joy and gladness on this occasion, which they did, Ne 8:9-12 and observing the feast of tabernacles was in the law commanded to be observed, they kept it very strictly and joyfully, Ne 8:13-18.