Psalms 118:64-144

64 misericordia Domini plena est terra iustificationes tuas doce me

65 teth bonitatem fecisti cum servo tuo Domine secundum verbum tuum

66 bonitatem et disciplinam et scientiam doce me quia mandatis tuis credidi

67 priusquam humiliarer ego deliqui propterea eloquium tuum custodivi

68 bonus es tu et in bonitate tua doce me iustificationes tuas

69 multiplicata est super me iniquitas superborum ego autem in toto corde scrutabor mandata tua

70 coagulatum est sicut lac cor eorum ego vero legem tuam meditatus sum

71 bonum mihi quia humiliasti me ut discam iustificationes tuas

72 bonum mihi lex oris tui super milia auri et argenti

73 ioth manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me da mihi intellectum et discam mandata tua

74 qui timent te videbunt me et laetabuntur quia in verba tua supersperavi

75 cognovi Domine quia aequitas iudicia tua et veritate humiliasti me

76 fiat misericordia tua ut consoletur me secundum eloquium tuum servo tuo

77 veniant mihi miserationes tuae et vivam quia lex tua meditatio mea est

78 confundantur superbi quia iniuste iniquitatem fecerunt in me ego autem exercebor in mandatis tuis

79 convertantur mihi timentes te et qui noverunt testimonia tua

80 fiat cor meum inmaculatum in iustificationibus tuis ut non confundar

81 caf defecit in salutare tuum anima mea in verbum tuum supersperavi

82 defecerunt oculi mei in eloquium tuum dicentes quando consolaberis me

83 quia factus sum sicut uter in pruina iustificationes tuas non sum oblitus

84 quot sunt dies servo tuo quando facies de persequentibus me iudicium

85 narraverunt mihi iniqui fabulationes sed non ut lex tua

86 omnia mandata tua veritas inique persecuti sunt me adiuva me

87 paulo minus consummaverunt me in terra ego autem non dereliqui mandata tua

88 secundum misericordiam tuam vivifica me et custodiam testimonia oris tui

89 lamed in aeternum Domine verbum tuum permanet in caelo

90 in generationem et generationem veritas tua fundasti terram et permanet

91 ordinatione tua perseverat dies quoniam omnia serviunt tibi

92 nisi quod lex tua meditatio mea est tunc forte perissem in humilitate mea

93 in aeternum non obliviscar iustificationes tuas quia in ipsis vivificasti me

94 tuus sum ego salvum me fac quoniam iustificationes tuas exquisivi

95 me expectaverunt peccatores ut perderent me testimonia tua intellexi

96 omni consummationi vidi finem latum mandatum tuum nimis

97 mem quomodo dilexi legem tuam tota die meditatio mea est

98 super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo quia in aeternum mihi est

99 super omnes docentes me intellexi quia testimonia tua meditatio mea est

100 super senes intellexi quia mandata tua quaesivi

101 ab omni via mala prohibui pedes meos ut custodiam verba tua

102 a iudiciis tuis non declinavi quia tu legem posuisti mihi

103 quam dulcia faucibus meis eloquia tua super mel ori meo

104 a mandatis tuis intellexi propterea odivi omnem viam iniquitatis

105 nun lucerna pedibus meis verbum tuum et lumen semitis meis

106 iuravi et statui custodire iudicia iustitiae tuae

107 humiliatus sum usquequaque Domine vivifica me secundum verbum tuum

108 voluntaria oris mei beneplacita fac Domine et iudicia tua doce me

109 anima mea in manibus meis semper et legem tuam non sum oblitus

110 posuerunt peccatores laqueum mihi et de mandatis tuis non erravi

111 hereditate adquisivi testimonia tua in aeternum quia exultatio cordis mei sunt

112 inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in aeternum propter retributionem

113 samech iniquos odio habui et legem tuam dilexi

114 adiutor meus et susceptor meus es tu in verbum tuum supersperavi

115 declinate a me maligni et scrutabor mandata Dei mei

116 suscipe me secundum eloquium tuum et vivam et non confundas me ab expectatione mea

117 adiuva me et salvus ero et meditabor in iustificationibus tuis semper

118 sprevisti omnes discedentes a iustitiis tuis quia iniusta cogitatio eorum

119 praevaricantes reputavi omnes peccatores terrae ideo dilexi testimonia tua

120 confige timore tuo carnes meas a iudiciis %enim; tuis timui

121 ain feci iudicium et iustitiam non tradas me calumniantibus me

122 suscipe servum tuum in bonum non calumnientur me superbi

123 oculi mei defecerunt in salutare tuum et in eloquium iustitiae tuae

124 fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam et iustificationes tuas doce me

125 servus tuus sum ego da mihi intellectum et sciam testimonia tua

126 tempus faciendi Domino dissipaverunt legem tuam

127 ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion

128 propterea ad omnia mandata tua dirigebar omnem viam iniquam odio habui

129 fe mirabilia testimonia tua ideo scrutata est ea anima mea

130 declaratio sermonum tuorum inluminat et intellectum dat parvulis

131 os meum aperui et adtraxi spiritum quia mandata tua desiderabam

132 aspice in me et miserere mei secundum iudicium diligentium nomen tuum

133 gressus meos dirige secundum eloquium tuum et non dominetur mei omnis iniustitia

134 redime me a calumniis hominum et custodiam mandata tua

135 faciem tuam inlumina super servum tuum et doce me iustificationes tuas

136 exitus aquarum deduxerunt oculi mei quia non custodierunt legem tuam

137 sade iustus es Domine et rectum iudicium tuum

138 mandasti iustitiam testimonia tua et veritatem tuam nimis

139 tabescere me fecit zelus meus quia obliti sunt verba tua inimici mei

140 ignitum eloquium tuum vehementer et servus tuus dilexit illud

141 adulescentulus sum ego et contemptus iustificationes tuas non sum oblitus

142 iustitia tua iustitia in aeternum et lex tua veritas

143 tribulatio et angustia invenerunt me mandata tua meditatio mea

144 aequitas testimonia tua in aeternum intellectum da mihi et vivam

Psalms 118:64-144 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO PSALM 118

Kimchi says their Rabbins are divided about this psalm. Some understand it of David; others of the Messiah: but, with us Christians, there ought to be no doubt of its belonging to the Messiah; since our Lord has quoted a passage out of it, and applied it to himself, Ps 118:22,23; see Mt 21:42; and so has the Apostle Peter, Ac 4:11. Nor did the Jews of those times object thereunto, which doubtless they would have done, had the psalm respected any other but the Messiah; yea, the common people that attended Christ when he entered into Jerusalem, and the children in the temple, took their "hosanna" from hence, Ps 118:26; see Mt 21:9,15. It is generally thought to be written by David, after he was established in the kingdom, and had brought the ark of the Lord into the city. It concludes the great "Hallel", or hymn sung at the Jewish festivals; particularly at the feasts of tabernacle and the passover.