2 Koningen 21

1 Manasse was twaalf jaren oud, toen hij koning werd, en hij regeerde vijf en vijftig jaren te Jeruzalem; en de naam zijner moeder was Hefzi-bah.

2 En hij deed dat kwaad was in de ogen des HEEREN, naar de gruwelen der heidenen, die de HEERE voor het aangezicht der kinderen Israels uit de bezitting verdreven had.

3 Want hij bouwde de hoogten weder op, die Hizkia, zijn vader, verdorven had; en hij richtte Baal altaren op, en maakte een bos, gelijk als Achab, de koning van Israel, gemaakt had, en boog zich neder voor het heir des hemels, en diende ze.

4 En hij bouwde altaren in het huis des HEEREN, waarvan de HEERE gezegd had: te Jeruzalem zal Ik Mijn Naam zetten.

5 Daartoe bouwde hij altaren voor al het heir des hemels, in beide de voorhoven van het huis des HEEREN.

6 Ja, hij deed zijn zoon door het vuur gaan, en pleegde guichelarij en gaf op vogelgeschrei acht; en hij stelde waarzeggers en duivelskunstenaren; hij deed zeer veel kwaads in de ogen des HEEREN, om Hem tot toorn te verwekken.

7 Hij stelde ook een gesneden beeld van het bos, dat hij gemaakt had, in het huis waarvan de HEERE gezegd had tot David, en tot zijn zoon Salomo: In dit huis, en in Jeruzalem, die Ik uit alle stammen van Israel verkoren heb, zal Ik Mijn Naam zetten in eeuwigheid.

8 En Ik zal niet voortvaren den voet van Israel te bewegen uit dit land, dat Ik hun vaderen gegeven heb; alleenlijk, zo zij waarnemen te doen, naar alles, wat Ik hun geboden heb, en naar de ganse wet, die Mijn knecht Mozes hun geboden heeft.

9 Maar zij hoorden niet; want Manasse deed hen dwalen, dat zij erger deden dan de heidenen, die de HEERE voor het aangezicht der kinderen Israels verdelgd had.

10 Toen sprak de HEERE door den dienst van Zijn knechten, de profeten, zeggende:

11 Dewijl dat Manasse, de koning van Juda, deze gruwelen gedaan heeft, erger doende dan al wat de Amorieten gedaan hebben, die voor hem geweest zijn, ja, ook Juda door zijn drekgoden heeft doen zondigen;

12 Daarom, alzo zegt de HEERE, de God Israels: Ziet, Ik zal een kwaad over Jeruzalem en Juda brengen, dat een ieder, die het hoort, beide zijn oren klinken zullen.

13 En Ik zal over Jeruzalem het meetsnoer van Samaria trekken, mitsgaders het paslood van het huis van Achab; en Ik zal Jeruzalem uitwissen, gelijk als men een schotel uitwist; men wist dien uit, en men keert hem om op zijn holligheid.

14 En Ik zal het overblijfsel Mijns erfdeels verlaten, en zal ze in de hand hunner vijanden geven; en zij zullen tot een roof en plundering worden al hun vijanden.

15 Daarom, dat zij gedaan hebben dat kwaad was in Mijn ogen, en Mij tot toorn verwekt hebben, van dien dag, dat hun vaderen van Egypte uitgegaan zijn, ook tot op dezen dag toe.

16 Daartoe vergoot Manasse ook zeer veel onschuldig bloed, totdat hij Jeruzalem van het ene einde tot het andere vervuld had; behalve zijn zonde, die hij Juda zondigen deed, doende wat kwaad was in de ogen des HEEREN.

17 Het overige der geschiedenissen van Manasse, en al wat hij gedaan heeft, en zijn zonde, die hij gezondigd heeft, zijn die niet geschreven in het boek der kronieken der koningen van Juda?

18 En Manasse ontsliep met zijn vaderen, en werd begraven in den hof van zijn huis, in den hof van Uzza; en zijn zoon Amon werd koning in zijn plaats.

19 Amon was twee en twintig jaren oud, toen hij koning werd, en hij regeerde twee jaren te Jeruzalem; en de naam zijner moeder was Mesullemet, een dochter van Haruz van Jotba.

20 En hij deed dat kwaad was in de ogen des HEEREN; gelijk als zijn vader Manasse gedaan had.

21 Want hij wandelde in al den weg, dien zijn vader gewandeld had, en hij diende de drekgoden, die zijn vader gediend had, en hij boog zich voor die neder.

22 Zo verliet hij den HEERE, den God zijner vaderen, en hij wandelde niet in den weg des HEEREN.

23 En de knechten van Amon maakten een verbintenis tegen hem, en zij doodden den koning in zijn huis.

24 Maar het volk des lands versloeg allen, die tegen den koning Amon een verbintenis gemaakt hadden; en het volk des lands maakte zijn zoon Josia koning in zijn plaats.

25 Het overige nu der geschiedenissen van Amon, wat hij gedaan heeft, zijn die niet geschreven in het boek der kronieken der koningen van Juda?

26 En men begroef hem in zijn graf, in den hof van Uzza; en zijn zoon Josia werd koning in zijn plaats.

2 Koningen 21 Commentary

Chapter 21

Wicked reign of Manasseh. (1-9) The prophetic denunciations against Judah. (10-18) Wicked reign and death of Amon. (19-26)

Verses 1-9 Young persons generally desire to become their own masters, and to have early possession of riches and power. But this, for the most part, ruins their future comfort, and causes mischief to others. It is much happier when young persons are sheltered under the care of parents or guardians, till age gives experience and discretion. Though such young persons are less indulged, they will afterwards be thankful. Manasseh wrought much wickedness in the sight of the Lord, as if on purpose to provoke him to anger; he did more evil than the nations whom the Lord destroyed. Manasseh went on from bad to worse, till carried captive to Babylon. The people were ready to comply with his wishes, to obtain his favour and because it suited their depraved inclinations. In the reformation of large bodies, numbers are mere time-servers, and in temptation fall away.

Verses 10-18 Here is the doom of Judah and Jerusalem. The words used represent the city emptied and utterly desolate, yet not destroyed thereby, but cleansed, and to be kept for the future dwelling of the Jews: forsaken, yet not finally, and only as to outward privileges, for individual believers were preserved in that visitation. The Lord will cast off any professing people who dishonour him by their crimes, but never will desert his cause on earth. In the book of Chronicles we read of Manasseh's repentance, and acceptance with God; thus we may learn not to despair of the recovery of the greatest sinners. But let none dare to persist in sin, presuming that they may repent and reform when they please. There are a few instances of the conversion of notorious sinners, that none may despair; and but few, that none may presume.

Verses 19-26 Amon profaned God's house with his idols; and God suffered his house to be polluted with his blood. How unrighteous soever they were that did it, God was righteous who suffered it to be done. Now was a happy change from one of the worst, to one of the best of the kings of Judah. Once more Judah was tried with a reformation. Whether the Lord bears long with presumptuous offenders, or speedily cuts them off in their sins, all must perish who persist in refusing to walk in his ways.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO 2 KINGS 21

In this chapter a short history is given of the two wicked reigns of Manasseh and Amon; Manasseh is charged with great idolatry, with enchantments and witchcrafts, and seducing the children of Israel, 2Ki 21:1-9 and a prophecy is given out of the destruction of Jerusalem for his sins, 2Ki 21:10-16, and an account is given of his death and burial, 2Ki 21:17,18, and of his son and successor Amon, and the evils committed by him, 2Ki 21:19-22 and of the conspiracy against his life, which succeeded, and Josiah his son reigned in his stead, 2Ki 21:23-26.