Parallel Bible results for "job 10"

Job 10

Statenvertaling (Dutch) SVV

1 Mijn ziel is verdrietig over mijn leven; ik zal mijn klacht op mij laten; ik zal spreken in bitterheid mijner ziel.

2 Ik zal tot God zeggen: Verdoem mij niet; doe mij weten, waarover Gij met mij twist.

3 Is het U goed, dat Gij verdrukt, dat Gij verwerpt den arbeid Uwer handen, en over den raad der goddelozen schijnsel geeft?

4 Hebt Gij vleselijke ogen, ziet Gij, gelijk een mens ziet?

5 Zijn Uw dagen als de dagen van een mens? Zijn Uw jaren als de dagen eens mans?

6 Dat Gij onderzoekt naar mijn ongerechtigheid, en naar mijn zonde verneemt?

7 Het is Uw wetenschap, dat ik niet goddeloos ben; nochtans is er niemand, die uit Uw hand verlosse.

8 Uw handen doen mij smart aan, hoewel zij mij gemaakt hebben, te zamen rondom mij zijn zij, en Gij verslindt mij.

9 Gedenk toch, dat Gij mij als leem bereid hebt, en mij tot stof zult doen wederkeren.

10 Hebt Gij mij niet als melk gegoten, en mij als een kaas doen runnen?

11 Met vel en vlees hebt Gij mij bekleed; met beenderen ook en zenuwen hebt Gij mij samengevlochten;

12 Benevens het leven hebt Gij weldadigheid aan mij gedaan, en Uw opzicht heeft mijn geest bewaard.

13 Maar deze dingen hebt Gij verborgen in Uw hart; ik weet, dat dit bij U geweest is.

14 Indien ik zondig, zo zult Gij mij waarnemen, en van mijn misdaad zult Gij mij niet onschuldig houden.

15 Zo ik goddeloos ben, wee mij! En ben ik rechtvaardig, ik zal mijn hoofd niet opheffen; ik ben zat van schande, maar aanzie mijn ellende.

16 Want zij verheft zich; gelijk een felle leeuw jaagt Gij mij; Gij keert weder en stelt U wonderlijk tegen mij.

17 Gij vernieuwt Uw getuigen tegenover mij, en vermenigvuldigt Uw toorn tegen mij; verwisselingen, ja, een heirleger, zijn tegen mij.

18 En waarom hebt Gij mij uit de baarmoeder voortgebracht? Och, dat ik den geest gegeven had, en geen oog mij gezien had!

19 Ik zou zijn, alsof ik niet geweest ware; van moeders buik zou ik tot het graf gebracht zijn geweest.

20 Zijn mijn dagen niet weinig? Houd op, zet van mij af, dat ik mij een weinig verkwikke;

21 Eer ik henenga (en niet wederkom) in een land der duisternis en der schaduwe des doods;

22 Een stikdonker land, als de duisternis zelve, de schaduwe des doods, en zonder ordeningen, en het geeft schijnsel als de duisternis.

New International Version NIV

1 “I loathe my very life; therefore I will give free rein to my complaint and speak out in the bitterness of my soul.

2 I say to God: Do not declare me guilty, but tell me what charges you have against me.

3 Does it please you to oppress me, to spurn the work of your hands, while you smile on the plans of the wicked?

4 Do you have eyes of flesh? Do you see as a mortal sees?

5 Are your days like those of a mortal or your years like those of a strong man,

6 that you must search out my faults and probe after my sin—

7 though you know that I am not guilty and that no one can rescue me from your hand?

8 “Your hands shaped me and made me. Will you now turn and destroy me?

9 Remember that you molded me like clay. Will you now turn me to dust again?

10 Did you not pour me out like milk and curdle me like cheese,

11 clothe me with skin and flesh and knit me together with bones and sinews?

12 You gave me life and showed me kindness, and in your providence watched over my spirit.

13 “But this is what you concealed in your heart, and I know that this was in your mind:

14 If I sinned, you would be watching me and would not let my offense go unpunished.

15 If I am guilty—woe to me! Even if I am innocent, I cannot lift my head, for I am full of shame and drowned in my affliction.

16 If I hold my head high, you stalk me like a lion and again display your awesome power against me.

17 You bring new witnesses against me and increase your anger toward me; your forces come against me wave upon wave.

18 “Why then did you bring me out of the womb? I wish I had died before any eye saw me.

19 If only I had never come into being, or had been carried straight from the womb to the grave!

20 Are not my few days almost over? Turn away from me so I can have a moment’s joy

21 before I go to the place of no return, to the land of gloom and utter darkness,

22 to the land of deepest night, of utter darkness and disorder, where even the light is like darkness.”