Parallel Bible results for "job 24"

Job 24

Statenvertaling (Dutch) SVV

1 Waarom zouden van den Almachtige de tijden niet verborgen zijn, dewijl zij, die Hem kennen, Zijn dagen niet zien?

2 Zij tasten de landpalen aan; de kudden roven zij, en weiden ze.

3 Den ezel der wezen drijven zij weg; den os ener weduwe nemen zij te pand.

4 Zij doen de nooddruftigen wijken van den weg; te zamen versteken zich de ellendigen des lands.

5 Ziet, zij zijn woudezels in de woestijn; zij gaan uit tot hun werk, makende zich vroeg op ten roof; het vlakke veld is hem tot spijs, en den jongeren.

6 Op het veld maaien zij zijn voeder, en den wijnberg des goddelozen lezen zij af.

7 Den naakten laten zij vernachten zonder kleding, die geen deksel heeft tegen de koude.

8 Van den stroom der bergen worden zij nat, en zonder toevlucht zijnde, omhelzen zij de steenrotsen.

9 Zij rukken het weesje van de borst, en dat over den arme is, nemen zij te pand.

10 Den naakte doen zij weggaan zonder kleed, en hongerig, die garven dragen.

11 Tussen hun muren persen zij olie uit, treden de wijnpersen, en zijn dorstig.

12 Uit de stad zuchten de lieden, en de ziel der verwonden schreeuwt uit; nochtans beschikt God niets ongerijmds.

13 Zij zijn onder de wederstrevers des lichts; zij kennen Zijn wegen niet, en zij blijven niet op Zijn paden.

14 Met het licht staat de moorder op, doodt den arme en den nooddruftige; en des nachts is hij als een dief.

15 Ook neemt het oog des overspelers de schemering waar, zeggende: Geen oog zal mij zien; en hij legt een deksel op het aangezicht.

16 In de duisternis doorgraaft hij de huizen, die zij zich des daags afgetekend hadden; zij kennen het licht niet.

17 Want de morgenstond is hun te zamen de schaduw des doods; als men hen kent, zijn zij in de strikken van des doods schaduw.

18 Hij is licht op het vlakke der wateren; vervloekt is hun deel op de aarde; hij wendt zich niet tot den weg der wijngaarden.

19 De droogte mitsgaders de hitte nemen de sneeuwwateren weg; alzo het graf dergenen, die gezondigd hebben.

20 De baarmoeder vergeet hem, het gewormte is hem zoet, zijns wordt niet meer gedacht; en het onrecht wordt gebroken als een hout.

21 De onvruchtbare, die niet baart, teert hij af, en aan de weduwe doet hij niets goeds.

22 Ook trekt hij de machtigen door zijn kracht; staat hij op, zo is men des levens niet zeker.

23 Stelt hem God in gerustigheid, zo steunt hij daarop; nochtans zijn Zijn ogen op hun wegen.

24 Zij zijn een weinig tijds verheven, daarna is er niemand van hen; zij worden nedergedrukt; gelijk alle anderen worden zij besloten; en gelijk de top ener aar worden zij afgesneden.

25 Indien het nu zo niet is, wie zal mij leugenachtig maken, en mijn rede tot niet brengen?

New International Version NIV

1 “Why does the Almighty not set times for judgment? Why must those who know him look in vain for such days?

2 There are those who move boundary stones; they pasture flocks they have stolen.

3 They drive away the orphan’s donkey and take the widow’s ox in pledge.

4 They thrust the needy from the path and force all the poor of the land into hiding.

5 Like wild donkeys in the desert, the poor go about their labor of foraging food; the wasteland provides food for their children.

6 They gather fodder in the fields and glean in the vineyards of the wicked.

7 Lacking clothes, they spend the night naked; they have nothing to cover themselves in the cold.

8 They are drenched by mountain rains and hug the rocks for lack of shelter.

9 The fatherless child is snatched from the breast; the infant of the poor is seized for a debt.

10 Lacking clothes, they go about naked; they carry the sheaves, but still go hungry.

11 They crush olives among the terraces ; they tread the winepresses, yet suffer thirst.

12 The groans of the dying rise from the city, and the souls of the wounded cry out for help. But God charges no one with wrongdoing.

13 “There are those who rebel against the light, who do not know its ways or stay in its paths.

14 When daylight is gone, the murderer rises up, kills the poor and needy, and in the night steals forth like a thief.

15 The eye of the adulterer watches for dusk; he thinks, ‘No eye will see me,’ and he keeps his face concealed.

16 In the dark, thieves break into houses, but by day they shut themselves in; they want nothing to do with the light.

17 For all of them, midnight is their morning; they make friends with the terrors of darkness.

18 “Yet they are foam on the surface of the water; their portion of the land is cursed, so that no one goes to the vineyards.

19 As heat and drought snatch away the melted snow, so the grave snatches away those who have sinned.

20 The womb forgets them, the worm feasts on them; the wicked are no longer remembered but are broken like a tree.

21 They prey on the barren and childless woman, and to the widow they show no kindness.

22 But God drags away the mighty by his power; though they become established, they have no assurance of life.

23 He may let them rest in a feeling of security, but his eyes are on their ways.

24 For a little while they are exalted, and then they are gone; they are brought low and gathered up like all others; they are cut off like heads of grain.

25 “If this is not so, who can prove me false and reduce my words to nothing?”