1 Koningen 19:9

9 En hij kwam aldaar in een spelonk, en vernachtte aldaar; en ziet, het woord des HEEREN geschiedde tot hem, en zeide tot hem: Wat maakt gij hier, Elia?

1 Koningen 19:9 Meaning and Commentary

1 Kings 19:9

And he came thither unto a cave, and lodged there
This cave, some travellers say ^F21, is to be seen at this day, not far from a church dedicated to the prophet Elijah, and that the cave itself has the appearance of a chapel; but a more particular account of it is given in a journal ^F23 lately published, which says, this cave exists to this very day, and is situated at the foot of Mount Sinai, and is now enclosed in a church built of red and white granite marble, the entrance into which is from the west; the dimensions of this cave are in length five feet, in depth four feet, and in height four and a half. The Jewish writers are of opinion that this was the cleft of the rock in which Moses was put, when the Lord passed before him; but, if so, there would have been no need of Elijah to have gone forth to and stand upon the mount when the Lord passed by, ( 1 Kings 19:11 ) ,

and, behold, the word of the Lord came to him;
an articulate voice was heard by him:

and he said unto him, what dost thou here, Elijah?
this is not a proper place for a prophet to be in, in a wilderness, in a mountain, in a cave in it: what work could he do for God? or what service to his people? in the land of Israel he might bear his testimony against idolatry, and so be a means of reclaiming backsliders, and of establishing those that were in the true religion; but of what usefulness could he be here? Abarbinel takes it to be a reproof of Elijah, for going into a place so holy as it was, and in which Moses, the chief of the prophets, had been, and that it did not become such a man as he was to be in such a place.

---

FOOTNOTES:

F21 Egmont and Heyman's Travels, vol. 2. p. 166.
F23 Journal from Cairo to Mount Sinai in 1722, p. 26. Ed. 2.

1 Koningen 19:9 In-Context

7 En de engel des HEEREN kwam ten anderen male weder, en roerde hem aan, en zeide: Sta op, eet, want de weg zou te veel voor u zijn.

8 Zo stond hij op, en at, en dronk; en hij ging, door de kracht derzelver spijs, veertig dagen en veertig nachten, tot aan den berg Gods, Horeb.

9 En hij kwam aldaar in een spelonk, en vernachtte aldaar; en ziet, het woord des HEEREN geschiedde tot hem, en zeide tot hem: Wat maakt gij hier, Elia?

10 En hij zeide: Ik heb zeer geijverd voor den HEERE, den God der heirscharen; want de kinderen Israels hebben Uw verbond verlaten, Uw altaren afgebroken en Uw profeten met het zwaard gedood; en ik alleen ben overgebleven, en zij zoeken mijn ziel, om die weg te nemen.

11 En Hij zeide: Ga uit, en sta op dezen berg, voor het aangezicht des HEEREN. En ziet, de HEERE ging voorbij, en een grote en sterke wind, scheurende de bergen, en brekende de steenrotsen, voor den HEERE henen; doch de HEERE was in den wind niet; en na dezen wind een aardbeving; de HEERE was ook in de aardbeving niet;