1 Koningen 2:28

28 Als het gerucht tot Joab kwam (want Joab had zich gewend achter Adonia, hoewel hij zich niet had gewend achter Absalom), zo vluchtte Joab tot de tent des HEEREN, en vatte de hoornen des altaars.

1 Koningen 2:28 Meaning and Commentary

1 Kings 2:28

Then tidings came to Joab
Of the death of Adonijah, and the deposition of Abiathar:

for Joab had turned after Adonijah;
publicly appeared at his feast, when he was saluted king by him, and others, and privately gave him advice in the affair of Abishag:

though he turned not after Absalom;
did not join with him in his rebellion, but faithfully adhered to David; and yet both in his lifetime, and after his death, acted the traitorous part in favour of Adonijah: Ben Gersom gives these words a different sense, as if he was blameworthy in both cases; that he turned after Adonijah to make him king, without consulting David, and having his consent; and he did not turn after Absalom, to deliver him from death, as David commanded him; but the former sense is best:

and Joab fled unto the tabernacle of the Lord;
which was at Gibeon, see ( 2 Chronicles 1:3 ) ; it was four miles from Jerusalem to the north, situated on an hill ^F5; according to Josephus ^F6, it was forty furlongs, or five miles, from it; though Kimchi thinks it was the altar in Jerusalem he fled to, which was before the ark, in the tent David made for it; but that is never called the tabernacle of the Lord, only that of Moses: Joab's fleeing hither showed guilt, and that he was in the conspiracy of Adonijah, and was conscious he deserved to die, and now expected it, since Adonijah was put to death; while he remained reprieved or pardoned, he thought himself safe, but now in danger, and therefore fled for it:

and caught hold of the horns of the altar; (See Gill on 1 Kings 1:50).

---

FOOTNOTES:

F5 Bunting's Travels p. 98.
F6 Antiqu. l. 7. c. 11. sect. 7.

1 Koningen 2:28 In-Context

26 En tot Abjathar, den priester, zeide de koning: Ga naar Anathoth, op uw akkers; want gij zijt een man des doods; maar dezen dag zal ik u niet doden, omdat gij de ark des Heeren HEEREN voor het aangezicht van mijn vader David gedragen hebt, en omdat gij verdrukt zijt geweest, in alles, waarin mijn vader verdrukt was.

27 Salomo dan verdreef Abjathar, dat hij des HEEREN priester niet ware, om te vervullen het woord des HEEREN, hetwelk Hij over het huis van Eli te Silo gesproken had.

28 Als het gerucht tot Joab kwam (want Joab had zich gewend achter Adonia, hoewel hij zich niet had gewend achter Absalom), zo vluchtte Joab tot de tent des HEEREN, en vatte de hoornen des altaars.

29 En het werd den koning Salomo aangezegd, dat Joab tot de tent des HEEREN gevloden was, en zie, hij is bij het altaar. Toen zond Salomo Benaja, den zoon van Jojada, zeggende: Ga heen, val op hem aan.

30 En Benaja kwam tot de tent des HEEREN, en zeide tot hem: Zo zegt de koning: Kom uit. En hij zeide: Neen, maar hier zal ik sterven! En Benaja bracht het antwoord weder aan den koning, zeggende: Zo heeft Joab gesproken, en zo heeft hij mij geantwoord.