1 Koningen 2:26

26 En tot Abjathar, den priester, zeide de koning: Ga naar Anathoth, op uw akkers; want gij zijt een man des doods; maar dezen dag zal ik u niet doden, omdat gij de ark des Heeren HEEREN voor het aangezicht van mijn vader David gedragen hebt, en omdat gij verdrukt zijt geweest, in alles, waarin mijn vader verdrukt was.

1 Koningen 2:26 Meaning and Commentary

1 Kings 2:26

And unto Abiathar the priest said the king
Who was either at court, or he sent for him, and thus addressed him:

get thee to Anathoth;
a city of the tribe of Benjamin, given to the priests, ( Joshua 21:18 ) ; of which place Abiathar might be originally, and whither he is bid to return:

unto thine own fields;
which belonged to him there, either by inheritance or purchase; and these he was to mind, and not perform the functions of his office, however as high priest, and at Jerusalem, and the tabernacle there, and still less appear at court, or meddle with state affairs, only to attend to his private domestic concerns:

for thou [art] worthy of death;
in joining with Adonijah in the lifetime of David, and setting him up as a king without his knowledge, and in opposition to Solomon, contrary to the will of God, and promise of David, of which he, being high priest, cannot be thought to be ignorant, and for his late confederacy with Adonijah, of which Solomon had knowledge:

but I will not at this time put thee to death;
he does not give him a full pardon, only a respite; suggesting, that should he be guilty of any overt act, he would be put to death another time, though not now:

because thou barest the ark of the Lord God before David my father;
when he fled from Absalom, ( 2 Samuel 15:24 ) ;

and because thou hast been afflicted in all wherein my father was
afflicted;
shared with him in all his afflictions under the persecutions of Saul, from the time he slew the priests at Nob, and at the rebellion of Absalom; in each of which he accompanied him, and suffered and sympathized with him.

1 Koningen 2:26 In-Context

24 En nu, zo waarachtig als de HEERE leeft, Die mij bevestigd heeft, en mij heeft doen zitten op den troon van mijn vader David, en Die mij een huis gemaakt heeft, gelijk als Hij gesproken had; voorzeker, Adonia zal heden gedood worden!

25 En de koning Salomo zond door de hand van Benaja, den zoon van Jojada; die viel op hem aan, dat hij stierf.

26 En tot Abjathar, den priester, zeide de koning: Ga naar Anathoth, op uw akkers; want gij zijt een man des doods; maar dezen dag zal ik u niet doden, omdat gij de ark des Heeren HEEREN voor het aangezicht van mijn vader David gedragen hebt, en omdat gij verdrukt zijt geweest, in alles, waarin mijn vader verdrukt was.

27 Salomo dan verdreef Abjathar, dat hij des HEEREN priester niet ware, om te vervullen het woord des HEEREN, hetwelk Hij over het huis van Eli te Silo gesproken had.

28 Als het gerucht tot Joab kwam (want Joab had zich gewend achter Adonia, hoewel hij zich niet had gewend achter Absalom), zo vluchtte Joab tot de tent des HEEREN, en vatte de hoornen des altaars.