Ezechiël 47:5

5 Voorts mat hij nog duizend, en het was een beek, waar ik niet kon doorgaan; want de wateren waren hoge wateren, waar men door zwemmen moest, een beek, waar men niet kon doorgaan.

Ezechiël 47:5 Meaning and Commentary

Ezekiel 47:5

Afterward he measured a thousand
A fourth time a thousand cubits. Some think these four measurings respect the preaching of the Gospel in the four parts of the world; but rather they refer to four remarkable seasons of the ministry of it; as in the times of John the Baptist, and the disciples of Christ before his death; in the primitive churches of the three first centuries; at the time of the Reformation; and in the latter day glory, which is the fourth and last measuring: and it was a river that I could not pass over;
the prophet could not set his foot on the bottom, and wade through it, and cross over it, as he had done before: for the waters were risen, waters to swim in;
not to walk in: a river that could not be passed over;
by any man, on his feet; only by swimming, and perhaps not by that, at least not without difficulty: this may signify the large spread of the Gospel in the latter day, when the earth shall be filled with it, as the waters cover the sea; and the great light into it, and knowledge of it, that men shall then have, ( Isaiah 11:9 ) ( 30:26 ) , and yet that there are some doctrines exceeding deep, out of the reach and penetration of men, called the deep things of God, which human reason cannot attain, and where it cannot fix its foot, ( 1 Corinthians 2:9 1 Corinthians 2:10 1 Corinthians 2:14 ) , and which are only to be reached and embraced in the swimming arms of faith; and, though believed, cannot be accounted for, as to the modus of them, and are not to be dived into; such as the trinity of Persons in the Godhead, and the distinct manner of their subsisting in it; the generation of the Son; the procession of the Spirit; the incarnation of Christ; the union of the two natures in his person; the resurrection of the dead

Ezechiël 47:5 In-Context

3 Als nu die man naar het oosten uitging, zo was er een meetsnoer in zijn hand; en hij mat duizend ellen, en deed mij door de wateren doorgaan, en de wateren raakten tot aan de enkelen.

4 Toen mat hij nog duizend ellen, en deed mij door de wateren doorgaan, en de wateren raakten tot aan de knieen; en hij mat nog duizend, en deed mij doorgaan, en de wateren raakten tot aan de lenden.

5 Voorts mat hij nog duizend, en het was een beek, waar ik niet kon doorgaan; want de wateren waren hoge wateren, waar men door zwemmen moest, een beek, waar men niet kon doorgaan.

6 En hij zeide tot mij: Hebt gij het gezien, mensenkind? Toen voerde hij mij, en bracht mij weder tot aan den oever der beek.

7 Als ik wederkeerde, ziet, zo was er aan den oever der beek zeer veel geboomte, van deze en van gene zijde.