Jeremia 50:17

17 Israel is een verbijsterd lam, dat de leeuwen verjaagd hebben; de eerste, die hem heeft opgegeten, was de koning van Assur, en deze de laatste, Nebukadrezar, de koning van Babel, heeft hem de beenderen verbrijzeld.

Jeremia 50:17 Meaning and Commentary

Jeremiah 50:17

Israel [is] a scattered sheep
Or like a sheep that is frightened and drove from the fold, and is dispersed, and wanders about here and there; Israel includes all the twelve tribes: the lions have driven [him] away;
from his own land, and carried him captive, and scattered him among the nations; these lions are afterwards interpreted of the kings of Assyria and Babylon: so the Targum,

``kings have removed them;''

comparable to lions for their strength, fierceness, and voraciousness: first the king of Assyria hath devoured him;
eaten up his flesh; meaning Shalmaneser king of Assyria, who carried captive the ten tribes, that never returned, and therefore said to be devoured: and last this Nebuchadrezzar king of Babylon hath broken his bones;
or, "boned him" ^F20; took out his bones, all his strength and substance; or took the flesh off of them, stripped him of all his wealth and riches, reduced him to his bones, made a mere skeleton of him: we, with Kimchi and Ben Melech, and others, read "broke his bones"; to get the very marrow out, that nothing may be left of him: he took Jerusalem, burnt the temple, and carried captive the two tribes of Judah and Benjamin, the strength of Israel; so, between the one and the other, all Israel were like a scattered sheep, dispersed among the nations. Nebuchadrezzar was the then reigning king in Babylon when this prophecy was delivered, and therefore called "this Nebuchadrezzar".

---

FOOTNOTES:

F20 (wmue) "exossavit eum", Munster, Montanus, Cocceius.

Jeremia 50:17 In-Context

15 Juicht over haar rondom, zij heeft haar hand gegeven; haar fondamenten zijn gevallen, haar muren zijn afgebroken; want dat is des HEEREN wraak, wreekt u aan haar, doet haar, gelijk als zij gedaan heeft!

16 Roeit uit van Babel den zaaier, en dien, die de sikkel handelt in den oogsttijd; laat hen vanwege het verdrukkende zwaard, zich keren, een iegelijk tot zijn volk, en vlieden, een iegelijk naar zijn land.

17 Israel is een verbijsterd lam, dat de leeuwen verjaagd hebben; de eerste, die hem heeft opgegeten, was de koning van Assur, en deze de laatste, Nebukadrezar, de koning van Babel, heeft hem de beenderen verbrijzeld.

18 Daarom, zo zegt de HEERE der heirscharen, de God Israels: Ziet, Ik zal bezoeking doen over den koning van Babel en over zijn land, gelijk als Ik bezoeking gedaan heb over den koning van Assur.

19 En Ik zal Israel weder tot zijn woning brengen, en hij zal weiden op den Karmel en op den Basan; en zijn ziel zal op het gebergte van Efraim en Gilead verzadigd worden.