Openbaring 19:1-11

1 En na dezen hoorde ik als een grote stem ener grote schare in den hemel, zeggende: Halleluja, de zaligheid, en de heerlijkheid, en de eer, en de kracht zij den Heere, onzen God.

2 Want Zijn oordelen zijn waarachtig en rechtvaardig; dewijl Hij de grote hoer geoordeeld heeft, die de aarde verdorven heeft met haar hoererij, en Hij het bloed Zijner dienaren van haar hand gewroken heeft.

3 En zij zeiden ten tweeden maal: Halleluja! En haar rook gaat op in alle eeuwigheid.

4 En de vier en twintig ouderlingen, en de vier dieren vielen neder, en aanbaden God, Die op den troon zat, zeggende: Amen, Halleluja!

5 En een stem kwam uit den troon, zeggende: Looft onzen God, gij al Zijn dienstknechten, en gij, die Hem vreest, beiden klein en groot!

6 En ik hoorde als een stem ener grote schare, en als een stem veler wateren, en als een stem van sterke donderslagen, zeggende: Halleluja, want de Heere, de almachtige God, heeft als Koning geheerst.

7 Laat ons blijde zijn, en vreugde bedrijven, en Hem de heerlijkheid geven; want de bruiloft des Lams is gekomen, en Zijn vrouw heeft zichzelve bereid.

8 En haar is gegeven, dat zij bekleed worde met rein en blinkend fijn lijnwaad; want dit fijn lijnwaad zijn de rechtvaardigmakingen der heiligen.

9 En hij zeide tot mij: Schrijf, zalig zijn zij, die geroepen zijn tot het avondmaal van de bruiloft des Lams. En hij zeide tot mij: Deze zijn de waarachtige woorden Gods.

10 En ik viel neder voor zijn voeten, om hem te aanbidden, en hij zeide tot mij: Zie, dat gij dat niet doet; ik ben uw mededienstknecht, en uwer broederen, die de getuigenis van Jezus hebben; aanbid God. Want de getuigenis van Jezus is de geest der profetie.

11 En ik zag den hemel geopend; en ziet, een wit paard, en Die op hetzelve zat, was genaamd Getrouw en Waarachtig, en Hij oordeelt en voert krijg in gerechtigheid.

Openbaring 19:1-11 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO REVELATION 19

This chapter contains the triumph of the saints over Babylon, and their thanksgiving to God because of his judgments on her; the marriage of Christ and his church, and a battle between him and his and her enemies, with the success of it. The congratulations are first of a promiscuous multitude in the church, ascribing salvation, praise, honour, glory, and power to God, because of the righteousness of his judgments, and because of the perpetuity of them, Re 19:1-3 and then of the four and twenty elders and four living creatures, who worship God, assent to what had been before said, and join in praising the Lord, Re 19:4 and then another voice out of the throne is heard, calling upon all the servants of the Lord, and those that fear him, whether small or great, to praise our God, Re 19:5 after which is heard the voice of a great multitude, stirring up one another to praise, because of the reign of the Lord God Almighty, and to rejoice and be glad because the time of the Lamb's marriage with his bride was come; who is described by her dress, the righteousness of the saints, comparable to fine linen, clean and white, Re 19:6-8 upon which an angel bids John write those persons happy who are invited to the marriage supper of the Lamb, and affirms these to be the true sayings of God; wherefore John, in a transport of joy, was just going to worship the angel, had he not been forbidden by him; from which he dissuades him, by observing that he was his fellow servant, that God only is the object of worship, and that the testimony of Jesus is the spirit of prophecy, Re 19:9,10 next follows a vision of a battle between Christ and his enemies; and first he the General is described, by the horse he sat upon, a white one; by the characters he bears, faithful and true; by what he did, judging and making war in righteousness; by his eyes, which were as a flame of fire; by his having many crowns on his head; by having a name, or names unknown, and particularly one, which is the Word of God; by his habit, a vesture dipped in blood; by the armies he was at the head of, riding on white horses, and clothed in fine linen; by a sharp sword coming out of his mouth, with which he should utterly destroy the nations; and by having a name on his vesture and thigh, King of kings, and Lord of lords, Re 19:11-16 upon which an angel is seen standing in the sun, and calling to all the fowls of the heaven to come to the supper of the great God, and to eat the flesh of kings, captains, mighty men, horses and horsemen, of all ranks, and degrees, Re 19:17,18 and next an account is given of the armies of the beast, and of the kings of the earth, that came to make war with the above warrior, Re 19:19 the issue and success of which follow; the beast and false prophet are taken, and cast alive into a lake of fire and brimstone; and the rest are killed by the sword of the above General, and the fowls have a feast of their flesh, Re 19:20,21.