Daniël 3

1 De koning Nebukadnezar maakte een beeld van goud, welks hoogte was zestig ellen, zijn breedte zes ellen; hij richtte het op in het dal Dura, in het landschap van Babel.

2 En de koning Nebukadnezar zond henen, om te verzamelen, de stadhouders, de overheden, en de landvoogden, de wethouders, de schatmeesters, de raadsheren, de ambtlieden, en al de heerschappers der landschappen, dat zij komen zouden tot de inwijding van het beeld, hetwelk de koning Nebukadnezar had opgericht.

3 Toen verzamelden zich de stadhouders, de overheden, de landvoogden, de wethouders, de schatmeesters, de raadsheren, de ambtlieden, en al de heerschappers der landschappen, tot inwijding van het beeld, hetwelk de koning Nebukadnezar had opgericht; en zij stonden voor het beeld, dat Nebukadnezar had opgericht.

4 En een heraut riep met kracht: Men zegt u aan, gij volken, gij natien, en tongen!

5 Ten tijde als gij horen zult het geluid des hoorns, der pijp, der citer, der vedel, der psalteren, des akkoordgezangs, en allerlei soorten van muziek, zo zult gijlieden nedervallen, en aanbidden het gouden beeld, hetwelk de koning Nebukadnezar heeft opgericht;

6 En wie niet nedervalt en aanbidt, die zal te dierzelfder ure in het midden van den oven des brandenden vuurs geworpen worden.

7 Daarom te dier tijd, als al die volken hoorden het geluid des hoorns, der pijp, der citer, der vedel, der psalteren, en allerlei soorten der muziek, alle volken, natien, en tongen nedervallende, aanbaden het gouden beeld, hetwelk de koning Nebukadnezar had opgericht.

8 Daarom naderden even ter zelfder tijd Chaldeeuwse mannen, die de Joden openlijk beschuldigden;

9 Zij antwoordden en zeiden tot den koning Nebukadnezar: O koning! leef in der eeuwigheid!

10 Gij, o koning! hebt een bevel gegeven, dat alle mensen, die horen zouden het geluid des hoorns, der pijp, der citer, der vedel, der psalteren, en des akkoordgezangs, en allerlei soorten van muziek, nedervallen, en het gouden beeld aanbidden zouden;

11 En wie niet nederviel, en aanbad, die zou in het midden van den oven des brandenden vuurs geworpen worden.

12 Er zijn Joodse mannen, die gij over de bediening van het landschap van Babel gesteld hebt, Sadrach, Mesach en Abed-nego; deze mannen hebben, o koning! op u geen acht gesteld; uw goden eren zij niet, en zij bidden het gouden beeld niet aan, hetwelk gij opgericht hebt.

13 Toen zeide Nebukadnezar in toorn en grimmigheid, dat men Sadrach, Mesach en Abed-nego voorbrengen zou; toen werden die mannen voor den koning gebracht.

14 Nebukadnezar antwoordde en zeide tot hen: Is het met opzet, Sadrach, Mesach en Abed-nego, dat gijlieden mijn goden niet eert, en het gouden beeld, dat ik opgericht heb, niet aanbidt?

15 Nu dan, zo gijlieden gereed zijt, dat gij ten tijde, als gij horen zult het geluid des hoorns, der pijp, der citer, der vedel, der psalteren, en des akkoordgezangs, en allerlei soort der muziek, nedervalt, en aanbidt het beeld, dat ik gemaakt heb, zo is het wel; maar zo gijlieden het niet aanbidt; ter zelfder ure zult gijlieden geworpen worden in het midden van den oven des brandenden vuurs; en wie is de God, Die ulieden uit mijn handen verlossen zou?

16 Sadrach, Mesach en Abed-nego antwoordden en zeiden tot den koning Nebukadnezar: Wij hebben niet nodig u op deze zaak te antwoorden.

17 Zal het zo zijn, onze God, Dien wij eren, is machtig ons te verlossen uit den oven des brandenden vuurs, en Hij zal ons uit uw hand, o koning! verlossen.

18 Maar zo niet, u zij bekend, o koning! dat wij uw goden niet zullen eren, noch het gouden beeld, dat gij hebt opgericht, zullen aanbidden.

19 Toen werd Nebukadnezar vol grimmigheid, en de gedaante zijns aangezichts veranderde tegen Sadrach, Mesach en Abed-nego; hij antwoordde en zeide, dat men den oven zevenmaal meer heet zou maken dan men dien pleegt heet te maken.

20 En tot de sterkste mannen van kracht, die in zijn heir waren, zeide hij, dat zij Sadrach, Mesach en Abed-nego binden zouden, om te werpen in den oven des brandenden vuurs.

21 Toen werden die mannen gebonden in hun mantels, hun broeken, en hun hoeden, en hun andere klederen, en zij wierpen hen in het midden van den oven des brandenden vuurs.

22 Daarom dan, dewijl het woord des konings aandreef, en de oven zeer heet was, zo hebben de vonken des vuurs die mannen, die Sadrach, Mesach en Abed-nego opgeheven hadden, gedood.

23 Maar als die drie mannen, Sadrach, Mesach en Abed-nego, in het midden van den oven des brandenden vuurs, gebonden zijnde, gevallen waren,

24 Toen ontzette zich de koning Nebukadnezar, en hij stond op in der haast, antwoordde en zeide tot zijn raadsheren: Hebben wij niet drie mannen in het midden des vuurs, gebonden zijnde, geworpen? Zij antwoordden en zeiden tot den koning: Het is gewis, o koning!

25 Hij antwoordde en zeide: Ziet, ik zie vier mannen, los wandelende in het midden des vuurs, en er is geen verderf aan hen; en de gedaante des vierden is gelijk eens zoons der goden.

26 Toen naderde Nebukadnezar tot de deur van den oven des brandenden vuurs, antwoordde en sprak: Gij Sadrach, Mesach en Abed-nego, gij knechten des allerhoogsten Gods! gaat uit en komt hier! Toen gingen Sadrach, Mesach en Abed-nego uit het midden des vuurs.

27 Toen vergaderden de stadhouders, de overheden, en de landvoogden, en de raadsheren des konings, deze mannen beziende, omdat het vuur over hun lichamen niet geheerst had, en dat het haar huns hoofds niet verbrand was, en hun mantels niet veranderd waren, ja, dat de reuk des vuurs daardoor niet gegaan was.

28 Nebukadnezar antwoordde en zeide: Geloofd zij de God van Sadrach, Mesach en Abed-nego, Die Zijn engel gezonden, en Zijn knechten verlost heeft, die op Hem vertrouwd hebben, en des konings woord veranderd, en hun lichamen overgegeven hebben, opdat zij geen god eerden noch aanbaden, dan hun God.

29 Daarom wordt van mij een bevel gegeven, dat alle volk, natie en tong, die lastering spreekt tegen den God van Sadrach, Mesach en Abed-nego, in stukken gehouwen worde, en zijn huis tot een drekhoop gesteld worde; want er is geen ander God, Die alzo verlossen kan.

30 Toen maakte de koning Sadrach, Mesach en Abed-nego voorspoedig in het landschap van Babel.

Daniël 3 Commentary

Chapter 3

Nebuchadnezzar's golden image. (1-7) Shadrach and his companions refuse to worship it. (8-18) They are cast into a furnace, but are miraculously preserved. (19-27) Nebuchadnezzar gives glory to Jehovah. (28-30)

Verses 1-7 In the height of the image, about thirty yards, probably is included a pedestal, and most likely it was only covered with plates of gold, not a solid mass of that precious metal. Pride and bigotry cause men to require their subjects to follow their religion, whether right or wrong, and when worldly interest allures, and punishment overawes, few refuse. This is easy to the careless, the sensual, and the infidel, who are the greatest number; and most will go their ways. There is nothing so bad which the careless world will not be drawn to by a concert of music, or driven to by a fiery furnace. By such methods, false worship has been set up and maintained.

Verses 8-18 True devotion calms the spirit, quiets and softens it, but superstition and devotion to false gods inflame men's passions. The matter is put into a little compass, Turn, or burn. Proud men are still ready to say, as Nebuchadnezzar, Who is the Lord, that I should fear his power? Shadrach, Meshach, and Abednego did not hesitate whether they should comply or not. Life or death were not to be considered. Those that would avoid sin, must not parley with temptation when that to which we are allured or affrighted is manifestly evil. Stand not to pause about it, but say, as Christ did, Get thee behind me, Satan. They did not contrive an evasive answer, when a direct answer was expected. Those who make their duty their main care, need not be anxious or fearful concerning the event. The faithful servants of God find him able to control and overrule all the powers armed against them. Lord, if thou wilt, thou canst. If He be for us, we need not fear what man can do unto us. God will deliver us, either from death or in death. They must obey God rather than man; they must rather suffer than sin; and must not do evil that good may come. Therefore none of these things moved them. The saving them from sinful compliance, was as great a miracle in the kingdom of grace, as the saving them out of the fiery furnace was in the kingdom of nature. Fear of man and love of the world, especially want of faith, make men yield to temptation, while a firm persuasion of the truth will deliver them from denying Christ, or being ashamed of him. We are to be meek in our replies, but we must be decided that we will obey God rather than man.

Verses 19-27 Let Nebuchadnezzar heat his furnace as hot as he can, a few minutes will finish the torment of those cast into it; but hell-fire tortures, and yet does not kill. Those who worshipped the beast and his image, have no rest, no pause, no moment free from pain, ( revelation 14:10 revelation 14:11 ) . Now was fulfilled in the letter that great promise, ( Isaiah 43:2 ) , When thou walkest through the fire, thou shalt not be burned. Leaving it to that God who preserved them in the fire, to bring them out, they walked up and down in the midst, supported and encouraged by the presence of the Son of God. Those who suffer for Christ, have his presence in their sufferings, even in the fiery furnace, and in the valley of the shadow of death. Nebuchadnezzar owns them for servants of the most high God; a God able to deliver them out of his hand. It is our God only is the consuming fire, ( Hebrews 12:29 ) . Could we but see into the eternal world, we should behold the persecuted believer safe from the malice of his foes, while they are exposed to the wrath of God, and tormented in unquenchable fires.

Verses 28-30 What God did for these his servants, would help to keep the Jews to their religion while in captivity, and to cure them of idolatry. The miracle brought deep convictions on Nebuchadnezzar. But no abiding change then took place in his conduct. He who preserved these pious Jews in the fiery furnace, is able to uphold us in the hour of temptation, and to keep us from falling into sin.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO DANIEL 3

In this chapter an account is given of a golden image made by Nebuchadnezzar; its size; and where placed, Da 3:1, a summons to all his princes, governors, and officers, to attend the dedication of it, Da 3:2,3, a proclamation commanding men of all nations to fall down and worship it, at hearing the sound of music, Da 3:4-7, an accusation of the Jews to the king, particularly Shadrach, Meshach, and Abednego, for not worshipping it, Da 3:8-12, the king's sending for them in rage, and threatening to cast them into a fiery furnace if they continued to disobey his will, Da 3:13-15, their answer, which showed an inflexible resolution at all events not to comply with it, Da 3:16-18 the king's order to heat the furnace seven times hotter than usual, and cast them into it, which was executed; the consequence of which was, they that cast them in were destroyed through the vehement heat of the furnace, but the three Jews were unhurt, Da 3:19-23. Nebuchadnezzar's amazement at the sight of four persons, instead of three; and these loose, walking in the midst of the fire without hurt; and one of them like the Son of God, which he observed to his counsellors, Da 3:24,25, upon which he called to Shadrach, Meshach, and Abednego, to come out of the furnace, which they did in the presence of his princes, governors, and officers, having received not the least harm in their persons or clothes, Da 3:26,27 and then the king, praising the God of the Jews, published an edict that none should speak against him on pain of death; and restored the three men to their former dignity, Da 3:28-30.