Numberi 11:2

2 Toen riep het volk tot Mozes; en Mozes bad tot den HEERE; en het vuur werd gedempt.

Numberi 11:2 Meaning and Commentary

Numbers 11:2

And the people cried unto Moses
And entreated him to pray for them, being frightened at the fire which consumed many of them, lest it should spread and become general among them:

and when Moses prayed unto the Lord;
as he did, in which he was a type of Christ, the mediator between God and man, the advocate of his people, an intercessor for transgressors:

the fire was quenched;
it stopped and proceeded no further; as through Christ's mediation God is pacified with his people for all that they have done, and his wrath, and all the effects of it, are turned away from them, and entirely cease with respect to them; or it "sunk down"

---

FOOTNOTES:

F18 into its place, as the Targum of Jonathan, as if it rose out of the earth. This may serve to confirm the notion of its being a burning wind, to which the idea of sinking down and subsiding well agrees.

F18 (eqvt) "sunk down", so Ainsworth; "compressus est", Junius & Tremellius, Piscator, Drusius; "resedit", Tigurine version.

Numberi 11:2 In-Context

1 En het geschiedde, als het volk zich was beklagende, dat het kwaad was in de oren des HEEREN; want de HEERE hoorde het, zodat Zijn toorn ontstak, en het vuur des HEEREN onder hen ontbrandde, en verteerde, in het uiterste des legers.

2 Toen riep het volk tot Mozes; en Mozes bad tot den HEERE; en het vuur werd gedempt.

3 Daarom noemde hij den naam dier plaats Thab-era, omdat het vuur des HEEREN onder hen gebrand had.

4 En het gemene volk, dat in het midden van hen was, werd met lust bevangen; daarom zo weenden ook de kinderen Israels wederom, en zeiden: Wie zal ons vlees te eten geven?

5 Wij gedenken aan de vissen, die wij in Egypte om niet aten; aan de komkommers, en aan de pompoenen, en aan het look, en aan de ajuinen, en aan het knoflook.