Openbaring 14

1 En ik zag, en ziet, het Lam stond op den berg Sion, en met Hem honderd vier en veertig duizend, hebbende den Naam Zijns Vaders geschreven aan hun voorhoofden.

2 En ik hoorde een stem uit den hemel, als een stem veler wateren, en als een stem van een groten donderslag. En ik hoorde een stem van citerspelers, spelende op hun citers;

3 En zij zongen als een nieuw gezang voor den troon, en voor de vier dieren, en de ouderlingen; en niemand kon dat gezang leren, dan de honderd vier en veertig duizend, die van de aarde gekocht waren.

4 Dezen zijn het, die met vrouwen niet bevlekt zijn, want zij zijn maagden; dezen zijn het, die het Lam volgen, waar Het ook heengaat; dezen zijn gekocht uit de mensen, tot eerstelingen Gode en het Lam.

5 En in hun mond is geen bedrog gevonden; want zij zijn onberispelijk voor den troon van God.

6 En ik zag een anderen engel, vliegende in het midden des hemels, en hij had het eeuwige Evangelie, om te verkondigen dengenen, die op de aarde wonen, en aan alle natie, en geslacht, en taal, en volk;

7 Zeggende met een grote stem: Vreest God, en geeft Hem heerlijkheid, want de ure Zijns oordeels is gekomen; en aanbidt Hem, Die den hemel, en de aarde, en de zee, en de fonteinen der wateren gemaakt heeft.

8 En er is een andere engel gevolgd, zeggende: Zij is gevallen, zij is gevallen, Babylon, die grote stad, omdat zij uit den wijn des toorns harer hoererij alle volken heeft gedrenkt.

9 En een derde engel is hen gevolgd, zeggende met een grote stem: Indien iemand het beest aanbidt en zijn beeld, en ontvangt het merkteken aan zijn voorhoofd, of aan zijn hand,

10 Die zal ook drinken uit den wijn des toorn Gods, die ongemengd ingeschonken is, in den drinkbeker Zijns toorns; en hij zal gepijnigd worden met vuur en sulfer voor de heilige engelen en voor het Lam.

11 En de rook van hun pijniging gaat op in alle eeuwigheid, en zij hebben geen rust dag en nacht, die het beest aanbidden en zijn beeld, en zo iemand het merkteken zijns naams ontvangt.

12 Hier is de lijdzaamheid der heiligen; hier zijn zij, die de geboden Gods bewaren en het geloof van Jezus.

13 En ik hoorde een stem uit den hemel, die tot mij zeide: Schrijf, zalig zijn de doden, die in den Heere sterven, van nu aan. Ja, zegt de Geest, opdat zij rusten mogen van hun arbeid; en hun werken volgen met hen.

14 En ik zag, en ziet, een witte wolk, en op de wolk was Een gezeten, des mensen Zoon gelijk, hebbende op Zijn hoofd een gouden kroon; en in Zijn hand een scherpe sikkel.

15 En een andere engel kwam uit den tempel, roepende met een grote stem tot Dengene, Die op de wolk zat: Zend Uw sikkel en maai; want de ure om te maaien is nu gekomen, dewijl de oogst der aarde rijp is geworden.

16 En Die op de wolk zat, zond Zijn sikkel op de aarde, en de aarde werd gemaaid.

17 En een andere engel kwam uit den tempel, die in den hemel is, hebbende ook zelf een scherpe sikkel.

18 En een andere engel kwam uit van het altaar, die macht had over het vuur; en hij riep met een groot geroep, tot dengene, die de scherpe sikkel had, zeggende: Zend uw scherpe sikkel, en snijd af de druiftakken van den wijngaard der aarde, want zijn druiven zijn rijp.

19 En de engel zond zijn sikkel op de aarde en sneed de druiven af van den wijngaard der aarde, en wierp ze in den groten wijnpersbak des toorns Gods.

20 En de wijnpersbak werd buiten de stad getreden, en er is bloed uit den wijnpersbak gekomen, tot aan de tomen der paarden, duizend zeshonderd stadien ver.

Openbaring 14 Commentary

Chapter 14

Those faithful to Christ celebrate the praises of God. (1-5) Three angels; one proclaiming the everlasting gospel; another, the downfal of Babylon; and a third, the dreadful wrath of God on the worshippers of the beast. The blessedness of those who die in the Lord. (6-13) A vision of Christ with a sickle, and of a harvest ripe for cutting down. (14-16) The emblem of a vintage fully ripe, trodden in the wine-press of God's wrath. (17-20)

Verses 1-5 Mount Sion is the gospel church. Christ is with his church, and in the midst of her in all her troubles, therefore she is not consumed. His presence secures perseverance. His people appear honourably. They have the name of God written in their foreheads; they make a bold and open profession of their faith in God and Christ, and this is followed by suitable actings. There were persons in the darkest times, who ventured and laid down their lives for the worship and truth of the gospel of Christ. They kept themselves clean from the wicked abominations of the followers of antichrist. Their hearts were right with God; and they were freely pardoned in Christ; he is glorified in them, and they in him. May it be our prayer, our endeavour, our ambition, to be found in this honourable company. Those who are really sanctified and justified are meant here, for no hypocrite, however plausible, can be accounted to be without fault before God.

Verses 6-13 The progress of the Reformation appears to be here set forth. The four proclamations are plain in their meaning; that all Christians may be encouraged, in the time of trial, to be faithful to their Lord. The gospel is the great means whereby men are brought to fear God, and to give glory to him. The preaching of the everlasting gospel shakes the foundations of antichrist in the world, and hastens its downfal. If any persist in being subject to the beast, and in promoting his cause, they must expect to be for ever miserable in soul and body. The believer is to venture or suffer any thing in obeying the commandments of God, and professing the faith of Jesus. May God bestow this patience upon us. Observe the description of those that are and shall be blessed: such as die in the Lord; die in the cause of Christ, in a state of union with Christ; such as are found in Christ when death comes. They rest from all sin, temptation, sorrow, and persecution; for there the wicked cease from troubling, there the weary are at rest. Their works follow them: do not go before as their title, or purchase, but follow them as proofs of their having lived and died in the Lord: the remembrance of them will be pleasant, and the reward far above all their services and sufferings. This is made sure by the testimony of the Spirit, witnessing with their spirits, and the written word.

Verses 14-20 Warnings and judgments not having produced reformation, the sins of the nations are filled up, and they become ripe for judgments, represented by a harvest, an emblem which is used to signify the gathering of the righteous, when ripe for heaven, by the mercy of God. The harvest time is when the corn is ripe; when the believers are ripe for heaven, then the wheat of the earth shall be gathered into Christ's garner. And by a vintage. The enemies of Christ and his church are not destroyed, till by their sin they are ripe for ruin, and then he will spare them no longer. The wine-press is the wrath of God, some terrible calamity, probably the sword, shedding the blood of the wicked. The patience of God towards sinners, is the greatest miracle in the world; but, though lasting, it will not be everlasting; and ripeness in sin is a sure proof of judgment at hand.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO REVALATION 14

This chapter contains three visions; one of the Lamb on Mount Zion, another of the three angels preaching against Babylon, and the third of the harvest and vintage. The vision of the Lamb is in Re 14:1, which is no other than Christ, described by his similitude, as a Lamb; by the place where he was, Mount Zion; by his position there, standing, and by the company that were with him, whose number were 144,000, and their character, his Father's name written on their foreheads; at the same time a voice was heard from heaven, comparable to the sound of many waters, of thunders, and of harps: and a song sung which none learn but the above number with the Lamb, Re 14:2,3, who are described by their purity, chastity, and strict adherence to Christ; by their redemption through him; by their being the firstfruits of God and of the Lamb, and by their integrity and unblemished character, Re 14:4,5; next follows the account of the three angels; the first comes with the everlasting Gospel, to preach it to all men, loudly calling upon all to fear and worship God, and give glory to him, since he is the Creator of all, and the hour of his judgment is come, Re 14:6,7; the second proclaims the fall of Babylon, with the reason of it, Re 14:8; and the third denounces the wrath of God upon the worshippers of the beast in the most public manner, and that for ever, Re 14:9-11; and this vision is closed with some expressions, showing that, till this was done, the patience of the saints would be tried, and the true worshippers of the Lamb be discovered, and comforting them with an assurance of that rest that remains after death for the faithful followers of Christ, Re 14:12,13; after this is the vision of the harvest and vintage of the earth. The reaper is described by his form, like the son of man; by his seat, a white cloud; by a golden crown on his head, and by a sharp sickle in his hand, Re 14:14; who is called upon by an angel out of the temple to make use of his sickle, and reap, because the time of reaping was come, the harvest being ripe, Re 14:15, upon which he thrusts in his sickle, and reaps the earth, Re 14:16; after this, another angel appears out of the temple, with a sharp sickle, to whom another angel from the altar, that had power over fire, calls to make use of his sickle, and gather the clusters of the vine, since the grapes were fully ripe, Re 14:17,18; upon which he thrusts in his sickle, and gathers them, and casts them into the winepress of divine wrath, which being trodden, blood comes out of it to the horses' bridles for the space of a thousand and six hundred furlongs, Re 14:19,20.