Daniël 7:11

11 Toen zag ik toe vanwege de stem der grote woorden, welke die hoorn sprak; ik zag toe, totdat het dier gedood, en zijn lichaam verdaan werd, en overgegeven om van het vuur verbrand te worden.

Daniël 7:11 Meaning and Commentary

Daniel 7:11

I beheld then because of the voice of the great words which
the horn spake
Or, "from the voice" ^F20; from the time it was heard, the prophet continued looking to see what would be the issue of all this; especially from the time he heard the little horn speak such blasphemous things against God, and Christ, and his people, which were so intolerable, that he concluded some notice would be taken of them in a way of correction and punishment; and the rather, when he saw the Judge appear with so much majesty and grandeur, and all things prepared for a judicial process: I beheld even till the beast was slain;
the fourth beast, the Roman monarchy, to which a period will be put, and be utterly abolished in every form and shape, and with it the little horn or Papacy; when the beast on which the whore of Rome sits and rules, and by whom she is supported, will go into perdition; and she herself shall be made desolate and naked, her flesh eaten, and she burned with fire by the ten horns, or kings, that shall rise up against her, being filled with hatred to her, ( Revelation 17:3 Revelation 17:8 Revelation 17:16 ) : and his body destroyed, and given to the burning flame;
when Rome with all its power and wealth shall cease, and be no more, the whole body of the antichristian states shall perish; the city of Rome shall be burnt with fire; the beast and false prophet shall be taken and cast into a lake of fire, burning with brimstone, ( Revelation 18:8 ) ( 19:20 ) .

---

FOOTNOTES:

F20 (lq Nm) "a voce", Montanus, Cocceius; "ex quo coepit vox", Vatablus, Junius & Tremellius; "ex quo audita fuit vox", Piscator.

Daniël 7:11 In-Context

9 Dit zag ik, totdat er tronen gezet werden, en de Oude van dagen Zich zette, Wiens kleed wit was als de sneeuw, en het haar Zijns hoofds als zuivere wol; Zijn troon was vuurvonken, deszelfs raderen een brandend vuur.

10 Een vurige rivier vloeide, en ging van voor Hem uit, duizendmaal duizenden dienden Hem, en tien duizendmaal tien duizenden stonden voor Hem; het gericht zette zich, en de boeken werden geopend.

11 Toen zag ik toe vanwege de stem der grote woorden, welke die hoorn sprak; ik zag toe, totdat het dier gedood, en zijn lichaam verdaan werd, en overgegeven om van het vuur verbrand te worden.

12 Aangaande ook de overige dieren, men nam hun heerschappij weg, want verlenging van het leven was hun gegeven tot tijd en stonde toe.

13 Verder zag ik in de nachtgezichten, en ziet, er kwam Een met de wolken des hemels, als eens mensen zoon, en Hij kwam tot den Oude van dagen, en zij deden Hem voor Denzelven naderen.