Daniël 8:6

6 En hij kwam tot den ram, die de twee hoornen had, dien ik had zien staan voor den vloed; en hij liep op hem aan in de grimmigheid zijner kracht.

Daniël 8:6 Meaning and Commentary

Daniel 8:6

And he came to the ram that had two horns
Alexander being chosen and made by the states of Greece captain general of all Greece against the Persians, marched from thence with his army, passed the Hellespont, and entered into the kingdom of the Medes and Persians, signified by the ram with two horns, and came up to Darius Codomannus, possessed of this large monarchy, and at the head of a numerous army: which I had seen standing before the river;
the river Ulai, near to Shushan, the royal seat of the kings of Persia; here Darius stood in his royal majesty and dignity, as the defender of his empire, and unconcerned at the attempt of Alexander, having nothing to fear, as he thought, from such a puny adversary: and ran unto him in the fury of his power;
or, "heat of his power" ^F2; which denotes the haste Alexander made with his army into Asia; his eager desire, and the fervour of his mind to engage with the Persians: the historian says, that he passed the Hellespont into Asia, "incredibli ardore mentis accensus"; fired with an incredible ardour of mind: and a little after, having conquered the rebels of Pisidia, he marched against Darius, "summo mentis ardore"; with the greatest ardour of mind, and with no less alacrity ^F3; which exactly agrees with the sacred text. The running of the he goat to the ram in a hostile way is described in allusion to the manner of those creatures when they fight with one another, or attack an enemy.

---

FOOTNOTES:

F2 (wxk tmxb) "fervore virtutis suae", Munster; "cum ardore virium suarum", Cocceius; "in aestu robaris sui", Michaelis.
F3 Supplem. in Curt. l. 2. p. 26, 28.

Daniël 8:6 In-Context

4 Ik zag, dat de ram met de hoornen tegen het westen stiet, en tegen het noorden, en tegen het zuiden, en geen dieren konden voor zijn aangezicht bestaan, en er was niemand, die uit zijn hand verloste; maar hij deed naar zijn welgevallen, en hij maakte zich groot.

5 Toen ik dit overlegde, ziet, er kwam een geitenbok van het westen over den gansen aardbodem, en roerde de aarde niet aan; en die bok had een aanzienlijken hoorn tussen zijn ogen.

6 En hij kwam tot den ram, die de twee hoornen had, dien ik had zien staan voor den vloed; en hij liep op hem aan in de grimmigheid zijner kracht.

7 En ik zag hem, nakende aan den ram, en hij verbitterde zich tegen hem, en hij stiet den ram, en hij brak zijn beide hoornen; en in den ram was geen kracht, om voor zijn aangezicht te bestaan; en hij wierp hem ter aarde, en hij vertrad hem, en er was niemand, die den ram uit zijn hand verloste.

8 En de geitenbok maakte zich uitermate groot; maar toen hij sterk geworden was, brak die grote hoorn, en er kwamen op aan deszelfs plaats vier aanzienlijke, naar de vier winden des hemels.