Genesis 32:4

4 En hij gebood hun, zeggende: Zo zult gij zeggen tot mijn heer, tot Ezau: Zo zegt Jakob, uw knecht: Ik heb als vreemdeling gewoond bij Laban, en heb er tot nu toe vertoefd;

Genesis 32:4 Meaning and Commentary

Genesis 32:4

And he commanded them
Being his servants: saying, thus shall ye speak unto my lord Esau;
being not only a lord of a country, but his eldest brother, and whom he chose to bespeak in this manner, to soften his mind, and incline it to him; and that he might see he did not pique himself upon the birthright and blessing he had obtained; and as if these were forgotten by him, though hereby he does not give up his right in them: thy servant Jacob saith thus,
expressing great humility and modesty; for though his father Isaac by his blessing had made him lord over Esau, the time was not come for this to take place, his father not being yet dead; and besides, was to have its accomplishment not in his own person, but in his posterity: I have sojourned with Laban, and stayed there until now;
had been a sojourner and a servant in Laban's family for twenty years past, and had had an hard master, and therefore could not be the object of his brother's envy, but rather of his pity and compassion.

Genesis 32:4 In-Context

2 En Jakob zeide, met dat hij hen zag: Dit is een heirleger Gods! en hij noemde den naam derzelver plaats Mahanaim.

3 En Jakob zond boden uit voor zijn aangezicht tot Ezau, zijn broeder, naar het land Seir, de landstreek van Edom.

4 En hij gebood hun, zeggende: Zo zult gij zeggen tot mijn heer, tot Ezau: Zo zegt Jakob, uw knecht: Ik heb als vreemdeling gewoond bij Laban, en heb er tot nu toe vertoefd;

5 En ik heb ossen en ezelen, schapen en knechten en maagden; en ik heb gezonden om mijn heer aan te zeggen, opdat ik genade vinde in uw ogen.

6 En de boden kwamen weder tot Jakob, zeggende: Wij zijn gekomen tot uw broeder, tot Ezau; en ook trekt hij u tegemoet, en vierhonderd mannen met hem.