Jesaja 59:9

9 Daarom is het recht verre van ons, en de gerechtigheid achterhaalt ons niet; wij wachten op het licht, maar ziet, er is duisternis, op een groten glans, maar wij wandelen in donkerheden.

Jesaja 59:9 Meaning and Commentary

Isaiah 59:9

Therefore is judgment far from us
These are the words of the few godly persons in those times, taking notice of prevailing sins, confessing and lamenting them, and observing that these were the source of their calamities under which they groaned; "therefore", because of the above mentioned sins, and in just retaliation, no justice or judgment being among men; therefore, in great righteousness "judgment is far from us"; or God does not appear to right our wrongs, and avenge us of our enemies, but suffers them to afflict and distress us: neither doth justice overtake us;
the righteousness of God inflicting vengeance on our enemies, and saving and protecting us; this does not come up with us, nor do we enjoy the benefit of it, but walk on without it unprotected, and exposed to the insults of men: we wait for light, but behold obscurity; for brightness, but we walk in
darkness;
or "for brightnesses" ^F25; for much clear light; but we walk in mists
^F26; in thick fogs, and have scarce any light at all. The meaning is, they waited for deliverance and salvation; but instead of that had the darkness of affliction and distress; or they were expecting latter day light and glory, the clear and bright shining of Gospel truths; but, instead of that, were surrounded with the darkness of ignorance and infidelity, superstition and will worship, and walked in the mists and fogs of error and heresy of all sorts: this seems to respect the same time as in ( Zechariah 14:6 Zechariah 14:7 ) .

---

FOOTNOTES:

F25 (twhgnl) "in splendores", Pagninus, Montanus; "magnum splendorem", Vitringa.
F26 (twlpab) "in ealiginibus", Montanus, Cocceius; "in summa caligine", Junius & Tremellius, Piscator; "in densa caligine", Vitringa.

Jesaja 59:9 In-Context

7 Hun voeten lopen tot het kwade, en zij haasten om onschuldig bloed te vergieten; hun gedachten zijn gedachten der ongerechtigheid, verstoring en verbreking is op hun banen.

8 Den weg des vredes kennen zij niet; en er is geen recht in hun gangen; hun paden maken zij verkeerd voor zich zelven, al wie daarop gaat, die kent den vrede niet.

9 Daarom is het recht verre van ons, en de gerechtigheid achterhaalt ons niet; wij wachten op het licht, maar ziet, er is duisternis, op een groten glans, maar wij wandelen in donkerheden.

10 Wij tasten naar den wand, gelijk de blinden, en, gelijk die geen ogen hebben, tasten wij; wij stoten ons op den middag, als in de schemering, wij zijn in woeste plaatsen gelijk de doden.

11 Wij brommen allen gelijk als de beren, en wij kirren doorgaans gelijk de duiven; wij wachten naar recht, maar er is geen, naar heil, maar het is verre van ons.