Jozua 14:12

12 En nu, geef mij dit gebergte, waarvan de HEERE te dien dage gesproken heeft; want gij hebt het te dienzelven dage gehoord, dat de Enakieten aldaar waren, en dat er grote vaste steden waren; of de HEERE met mij ware, dat ik hen verdreef, gelijk als de HEERE gesproken heeft.

Jozua 14:12 Meaning and Commentary

Joshua 14:12

Now therefore give me this mountain, whereof the Lord spake
in that day
The mountainous part of the country, the hill country of Judea, in which Hebron, Debir, and other cities were; for it was not one particular city only that Caleb requested, but a large tract of ground;

for thou heardest in that day how the Anakims [were] there, and [that]
the cities [were] great and fenced;
that the giants, called Anakims, dwelt in the mountainous country, and their cities, Hebron, Debir, and Anab, were very large, and well fortified; this Joshua heard at the time the spies were sent into the land, he being one of them; and this he heard, not from the report of the spies, but from the people of the country, and therefore must know that to conquer these men, and subdue their cities, was an arduous undertaking; but since he had strength and courage, he hoped his request would be granted:

if so be the Lord [will be] with me;
which he spake not as doubting of his presence and power to be with him, and assist him, but as placing his confidence therein, and, distrusting his own power and ability, having no dependence or that, but believing that the Lord, or, as the Targum, the Word of the Lord, would be with him for his help:

then,
says Caleb,

I shall be able to drive them out, as the Lord said;
that is, to drive the Anakims out of their cities, or out of the mountains, the caves and dens there, to which they betook themselves, since the taking of Hebron, Debir, and Anab, by Joshua, ( Joshua 11:22 ) ; and he relied upon the promise of God to enable him to do this, and not upon his natural strength and courage, or the number and prowess of the warlike tribe of Judah, of which he was prince.

Jozua 14:12 In-Context

10 En nu, zie, de HEERE heeft mij in het leven behouden, gelijk als Hij gesproken heeft; het zijn nu vijf en veertig jaren, sedert dat de HEERE dit woord tot Mozes gesproken heeft, toen Israel in de woestijn wandelde; en nu, zie, ik ben heden vijf en tachtig jaren oud.

11 Ik ben nog heden zo sterk, gelijk als ik was ten dage, toen Mozes mij uitzond; gelijk mijn kracht toen was, alzo is nu mijn kracht, tot den oorlog, en om uit te gaan, en om in te gaan.

12 En nu, geef mij dit gebergte, waarvan de HEERE te dien dage gesproken heeft; want gij hebt het te dienzelven dage gehoord, dat de Enakieten aldaar waren, en dat er grote vaste steden waren; of de HEERE met mij ware, dat ik hen verdreef, gelijk als de HEERE gesproken heeft.

13 Toen zegende hem Jozua, en hij gaf Kaleb, den zoon van Jefunne, Hebron ten erfdeel.

14 Daarom werd Hebron aan Kaleb, den zoon van Jefunne, den Keneziet, ten erfdeel tot op dezen dag; omdat hij volhard had den HEERE, den God Israels, na te volgen.