Klaagliederen 4:16

16 Pe. Des HEEREN aangezicht heeft ze verdeeld. Hij zal ze voortaan niet meer aanzien; zij hebben het aangezicht der priesteren niet geeerd, zij hebben den ouden geen genade bewezen.

Klaagliederen 4:16 Meaning and Commentary

Lamentations 4:16

The anger of the Lord hath divided them
Or, "the face of the Lord" ^F6; the anger that appeared in his face, in the dispensation of his providence, removed them out of their own land, and dispersed them among several countries and nations of the world, and as they now are: these are not the words of the Heathens continued, but of the prophet: he will no more regard them;
or, "he will not add to look on them" ^F7, with a look of love, but continue his anger and resentment: they respect not the persons of the priests, they favour not the
elders;
which is to be considered either as the sin of the false prophets and priests before described, which was the cause of their punishment; that they east great contempt on the true prophets of the Lord, as Jeremiah and others, and showed no regard to the elders of the people, or those godly magistrates; who would have corrected and restrained them: or else this is said of the nations among whom they were dispersed, as the Targum; who would pay no respect to their characters as priests, or show any pity to them on account of their age.

---

FOOTNOTES:

F6 (hwhy ynp) "facies Domini", V. L. Montanus, Piscator.
F7 (Mjybhl Pyowy) "non addet aspicere eos", Montanus.

Klaagliederen 4:16 In-Context

14 Nun. Zij zwierven als blinden op de straten, zij waren met bloed besmet, zodat men niet kon zien, of men raakte hun klederen aan.

15 Samech. Zij riepen tot hen: Wijkt, hier is een onreine wijkt, wijkt, roert niet aan! Zekerlijk, zij zijn weggevlogen, ja, weggezworven; zij zeiden onder de heidenen: Zij zullen er niet langer wonen.

16 Pe. Des HEEREN aangezicht heeft ze verdeeld. Hij zal ze voortaan niet meer aanzien; zij hebben het aangezicht der priesteren niet geeerd, zij hebben den ouden geen genade bewezen.

17 Ain. Nog bezweken ons onze ogen, ziende naar onze ijdele hulp; wij gaapten met ons gapen op een volk, dat niet kon verlossen.

18 Tsade. Zij hebben onze gangen nagespeurd, dat wij op onze straten niet gaan konden; ons einde is genaderd, onze dagen zijn vervuld, ja, ons einde is gekomen.