Nehemia 2:8

8 Ook een brief aan Asaf, den bewaarder van den lusthof, denwelken de koning heeft, dat hij mij hout geve om te zolderen de poorten van het paleis, dat aan het huis is, en tot de stadsmuur, en tot het huis, waar ik intrekken zal. En de koning gaf ze mij, naar de goede hand mijns Gods over mij.

Nehemia 2:8 Meaning and Commentary

Nehemiah 2:8

And a letter unto Asaph the keeper of the king's forest
The forest or mountain of Lebanon, which, because of its odoriferous and fruit bearing trees, was more like an orchard or paradise, as this word signifies, and so it is translated in ( Ecclesiastes 2:5 ) ( Song of Solomon 4:13 ) and at the extreme part of it, it seems, there was a city called Paradisus ^F18; such an officer as here was among the Romans, called Saltuarius ^F19, and is now among us:

that he may give me timber to make beams for the gates of the palace
which appertaineth to the house;
not the king's palace near the temple, for that might have occasioned suspicion in the king, that his view was to set up himself as king in Judea; but for the gates of the courts adjoining to the temple, and of the wall of the outward court, and of the wall which was to encompass the mountain of the house, the whole circumference of it:

and for the wall of the city;
to make gates of in various places for that, where they stood before:

and for the house which I shall enter into;
and dwell in during his stay at Jerusalem:

and the king granted me;
all the above favours:

according to the good hand of my God upon me;
the kind providence of God, which wrought on the heart of the king, and disposed it towards him, and overruled all things for good.

---

FOOTNOTES:

F18 Ptolem. Geograph. l. 5. c. 15. Plin. Nat. Hist. l. 5. c. 23.
F19 Vid. Servium in Virgil. Aeneid. l. 2. ver. 485.

Nehemia 2:8 In-Context

6 Toen zeide de koning tot mij, daar de koningin nevens hem zat: Hoe lang zal uw reis wezen, en wanneer zult gij wederkomen? En het behaagde den koning, dat hij mij zond, als ik hem zekeren tijd gesteld had.

7 Voorts zeide ik tot den koning: Zo het den koning goeddunkt, dat men mij brieven geve aan de landvoogden aan gene zijde der rivier, dat zij mij overgeleiden, totdat ik in Juda zal gekomen zijn;

8 Ook een brief aan Asaf, den bewaarder van den lusthof, denwelken de koning heeft, dat hij mij hout geve om te zolderen de poorten van het paleis, dat aan het huis is, en tot de stadsmuur, en tot het huis, waar ik intrekken zal. En de koning gaf ze mij, naar de goede hand mijns Gods over mij.

9 Toen kwam ik tot de landvoogden aan gene zijde der rivier, en gaf hun de brieven des konings. En de koning had oversten des heirs en ruiteren met mij gezonden.

10 Toen nu Sanballat, de Horoniet, en Tobia, de Ammonietische knecht dat hoorden, mishaagde het hun met groot mishagen, dat er een mens gekomen was, om wat goeds te zoeken voor de kinderen Israels.